Het is allemaal de schuld van de slager

Mag het ietsje meer zijn?

Je kijkt in je agenda.
Hhm, vandaag vijf afspraken.
Veel op pad. Dus weinig tijd voor jezelf.
Tot iemand zegt: ‘Vijf? Ik heb er vandaag acht.
Maar aan het eind van de dag heb ik nog energie over hoor.’
Stiekem word je groen van jaloezie.
Waarom heb ik dat niet, zeg je streng tegen jezelf.
En je schaamt je voor de gedachte dat je eigenlijk na drie afspraken al gaar bent. Ben je nu echt druk of bestaat er alleen druk in je hoofd?

Doet dat er toe?

Het is de vraag van de slager waar we allemaal last van hebben.
Mag het ietsje meer zijn, zegt ‘ie, terwijl hij aan het afwegen is.
Beleefd zeg je ja. want je denkt: het kan er nog wel bij.
Huh? Wie heeft je dat wijs gemaakt?

Je hoort verhalen van anderen. Die anderen zijn druk. Zeggen ze.
Je hoort hen vertellen over ideeën die ze hebben en meteen uitvoeren.
Je ziet ze van het een naar het ander gaan.
Mee in de vaart der volkeren.
En jij?
Jij kijkt naar je eigen dag en denkt: het kan er nog wel bij.
Je verlegt ongemerkt je grenzen, terwijl je die grens nou net al gevoeld had.
Maar je hoofd zegt: hup, tandje erbij. Van buiten naar binnen bekeken heb je een oordeel over jezelf en de wijze waarop je leeft en werkt.
Fout. Stom. Sloom.

Geloof me: ik ben erg voor feiten.
Zeker in deze dagen waarin nepnieuws onze huiskamers binnendringt.
Feiten: vijf afspraken zijn vijf afspraken. Punt.
Maar er is ook nog zoiets als de kwaliteit van je afspraken.
Voor eentje moet je naar de andere kant van het land.
De andere is er eentje met je boekhouder, niet echt je hobby.
Weer een ander vraagt veel voorbereiding.
En de laatste is er eentje van pure ontspanning.
Soms is één enkele afspraak al genoeg voor een slapeloze nacht.
Andere keren is een hele reeks aan ontmoetingen één groot feest.
Er is dus ook nog zoiets als jouw beleving.
Iets dat een ander jou niet kan opleggen.
Sterker nog, een ander heeft daar niets mee te maken.
Jouw beleving is iets dat voor jou belangrijk is.
Als jij voelt dat je het druk hebt, ben je dat ook.

Toch is de verleiding groot om mee te doen aan de ik-heb-het-drukker-dan-jij-concurrentieslag.

Wat zorgt ervoor dat je niet uit gaat van je eigen grenzen?
Want wees eerlijk: je voelt ze wel, maar je negeert ze.
Ga uit van je eigen grenzen. Ga uit van wat klopt voor jou.
En doe aan ‘learning history’.
Kijk naar de feiten, je beleving en de lessen die jij daaruit trekt. In plaats van je te vergelijken met anderen is het goed om naar binnen te kijken. Naar jou. Niet naar een ander.

Wat speelt er? Waarom voel je druk?
Welke aannames doe je over je eigen druk zijn?
Hoe kijk je naar die klus waar de druk het grootst voelt?

En omgekeerd: hoe kijk je naar jezelf als er weinig afspraken in je agenda staan. Hoe kijk je dan naar jezelf? Wees eerlijk, welk oordeel heb je dan?

Kijk eens van binnen naar buiten. Start bij je eigen feiten en beleving.
Het gaat niet om het aantal uren of aantal afspraken dat je afwerkt.
Uiteindelijk gaat het erom dat jij de keuzes maakt die bij jou passen.
Die keuzes getuigen van selfcare.
En soms is er radical selfcare nodig om je eigen grenzen te stellen.
Glasheldere grenzen die ruimte geven, vrijheid en plezier.
Radical selfcare.
En dat radical staat niet voor een beetje meer of minder.
Nee, radical gaat om anders.
Goed voor jezelf zorgen op jouw manier
Niet volgens het recept van een ander.
Omdat jouw manier het meeste plezier en energie geeft.

Denk maar eens terug aan die keren dat je niet voor jezelf zorgde.
Omdat je jezelf gek liet maken door anderen.
Omdat je jezelf druk oplegde, voelde je stress.
Doordat je handelde naar wat je denkt dat hoort en moet.
En dacht dat dat het beste resultaat opleverde.

Jammer genoeg ruil je wie je wilt zijn in voor status.
De status van de druk-en-veel-doeners die gelijk lijkt te staan aan de goeddoeners.
Maar goed voor wie? Dan gaat het om de buitenkant.
Om een plaatje waarvan je denkt dat de ander je zo wil zien.
Een plaatje dat je je eigen hebt gemaakt.
Maar het is alsof je een puzzelstukje uit een totaal andere puzzel in jouw puzzel hebt gedrukt.
En denkt dat ‘ie gaat passen.
We vinden het aandoenlijk als een kleuter zo’n stukje probeert te leggen.
Vol doorzettingsvermogen. Met de tong uit de mond. Het moet en het zal.
Als volwassene weet je hoe dat afloopt.
Hoe meer verkeerde stukjes, hoe slechter jouw puzzel klopt.
Net zolang tot je jezelf niet meer herkent.
Dus.

Geef jezelf de toestemming om je eigen keuzes te maken.
Jij bepaalt wat goed voor je is.
Al wijken je keuzes radicaal af van wat anderen doen.
Of wat anderen vinden dat jij zou moeten doen.

Ja, ook als het gaat om jouw energie, plezier en gevoel van vrijheid.
Geef toe aan wat je eigenlijk vindt en waar je naar verlangt.
Kijk nog eens naar je agenda en wees eerlijk.
Hoe voelt het?

Kies voor jezelf. Ondubbelzinnig.
Weet wie je bent en ook wie je niet bent.
Scheelt een hoop gedoe en drukte.

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier en op jouw voorwaarden? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe. Voor meer vrijheid en plezier in leven en werk.

dit veld niet invullen s.v.p.

10 Reacties

  1. Jacqueline

    Echt mooi geschreven Nicole. Ik herken mezelf hier wel in. Nu keuzes leren maken die bij me passen

    • Nicole Offenberg

      Dank je wel, Jacqueline!

  2. Irene beter bekend als @as_ever_Irene

    Nou idd. Voor mij persoonlijk kwam ik tot dezelfde conclusie als jij hierboven toen ik op mijn 26ste aan hoorapparaatjes ging. Aarzelend. Natuurlijk ging er een wereld voor me open. Daarnaast kwam ik tot inzicht dat die 8 afspraken van anderen bij mij gelijk stonden aan de helft. Minstens. Het kost me nl. meer energie en daadkracht om me op de afspraken te concentreren. Het heeft me minstens 15 jaar gekost om te accepteren dat ik wel mijn eigen Selfcare Programma moest opzetten. En daar houd ik me nu aan, zonder moeite.
    En als je het die anderen uitlegt, terwijl je natuurlijk absoluut geen uitleg verschuldigd bent, begrijpen ze het ook. Direct.

    • Nicole Offenberg

      Klopt. En dat accepteren is voor jezelf misschien nog wel het lastigste. Goed dat je je manier daarin gevonden hebt.

  3. Latifa El-Guada

    Raak blog weer, goed verwoord Nicole!

    • Nicole Offenberg

      Dank je wel, Latifa!

  4. Sylvia Bochem

    Mooi geschreven Nicole, heel herkenbaar. Steeds meer probeer ik te kiezen voor wat goed voelt, ook al gaat het tegen de stroom in. Daarom doe ik graag mee met de Radical Selfcare Games. Ik heb me aangemeld en heb er zin in, Let the games begin!

    • Nicole Offenberg

      Dank je wel! En leuk dat je meedoet met de games.

  5. Monique Helfrich

    Mooi blog! En zo lachen dat ik dit nu om 5.20 uur lees in Oostenrijk, de dag dat we met 2 gezinnen terug zullen reizen naar huis. De grote meute gaat haar best doen om voor 7 uur de tunnel bij Bregenz door te zijn. Wij besloten gisteravond om het dit jaar eens anders aan te pakken; we gaan nog uitgebreid ontbijten en pas om 9 uur rijden. Eens niet met de meute mee. We kiezen voor onszelf; een easy start ook al betekent dit dat we mogelijk achteraan in files gaan aansluiten. En nu? Nu ben ik om 5 uur wakker geworden van alle andere gezinnen die wél vroeg op pad gaan. Haha, wat een stunt. De rust in het gebouw is inmiddels teruggekeerd dus ik draai me nog even om voor 1 ½ uur slaap. Het is tenslotte nog steeds vakantie 😉

    • Nicole Offenberg

      Ja, daar zit je dan met je goeie gedrag en je keuzes 🙂 doe het lekker rustig aan en goede terugreis!

Reageer