Heb jij broccoli tussen je tanden?

‘Er zit broccoli tussen je tanden.’ zegt een deelnemer aan je training.
‘De achterkant van je jurkje zit in je panty.’ vertelt de receptioniste.
‘Jij kunt wel een deodorant gebruiken.’ zegt je man als je weer thuis bent.

Er zijn van die momenten…
En toch.
Fijn dat iemand je vertelt wat je zelf niet kunt zien.

We denken onszelf te kennen. Maar we zien slechts een deel.
Zelfkennis is één van de belangrijkste voorwaarden voor succes.
Of je nu ondernemer, leider of professional bent.
De groei van jou als zelfstandig ondernemer of leider staat of valt met wat jij met die kennis doet. Je hebt met elkaar gemeen dat je behoorlijk solo opereert, zonder directe collega’s of als leider –of je dit nu wilt of niet – met enige afstand tot je team. Dat maakt je soms blind voor wat er speelt.

Wie ben jij, wat wil je, wat kun je en wat kun je vooral níet.
De meeste mensen komen wel een eind.
Maar kunnen we onszelf echt kennen?
Kunnen we werkelijk zien wie we zijn?
Weet jij wie je bent en waar je goed in bent?
En weet jij waar mensen zich bij jou mateloos aan ergeren?

In organisaties noemen ze het feedback geven.
Gaap. Tuurlijk. Belangrijk.
Er worden hele cursussen voor georganiseerd.
Maar als het er op aan komt, houden mensen hun mond.
Ik ken een organisatie waar het altijd gezellig wordt gemaakt.
Met cupcakes en koffie. En een cadeau op je verjaardag.
Maar achter de rug worden giftige pijlen afgeschoten.
Niemand durft te zeggen dat die ene collega de boel terroriseert.
Niemand wil onaardig zijn of de eerste met kritiek.
Niemand wil een spelbreker zijn. Dus blijven ze aanmodderen.

Uit angst. Ja, voor wat?
Angst voor de mening van een ander duidt op afhankelijkheid.
In feite ben je bang voor de gevolgen:
het gevoel dat je eigen reactie teweeg brengt.
Schaamte. Boosheid. Het gevoel dat je zelfbeeld een deuk heeft opgelopen.
Angst het onderspit te delven. Angst om er niet meer bij te horen.
Alleen komen te staan of tekort te schieten.
En omdat we dat zo voelen, zijn we mild in onze reacties naar elkaar.
Als een soort niet-aanvalsverdrag.

Ook in ondernemersnetwerken zie je dit gedrag terug.
Jij bent aardig voor mij; dus ik ook voor jou.
Nu is kiezen voor aardig helemaal prima.
Mits je het meent. Mits je het de ander oprecht gunt.
Ben jij aardig vanuit angst of autonomie?
Alles draait om intentie. De intentie de ander oprecht te complimenteren, niet om iets terug te krijgen.
‘Like’ ik jou dan ‘like’ jij mij.
Ook bij kritiek of advies is intentie cruciaal.
Je voelt het verschil tussen empathie en compassie versus afbranden of kritiek vanuit ego. En wat dacht je van de tussenvorm: schone schijn. Ongemeende complimenten of halve kritiek geven maar de hete aardappel niet benoemen.

Bij oprechte feedback telt er maar één ding: iets waardevols teruggeven wat de ander niet kan zien omdat het mogelijk een blinde vlek is.
Die keuze draait om de moed respectvol en duidelijk te vertellen wat je echt vindt. Dus geen gemakkelijke ‘like’ of retweet als een gelikt kunstje waarmee je het echte gesprek of gevoel afkoopt.

Wanneer voerde jij zo’n gesprek? Wanneer vroeg jij voor ’t laatst aan een ander om jou van feedback te voorzien? Weet jij waar jouw blinde vlek zit?

De beste feedbackgevers durven je liefdevol een emmer koud water in je gezicht te gooien. Goeie coaches kunnen dat. De opmerkingen waarvan ik het meest leerde, waren oprechte complimenten én ongezouten kritiek.
Ik hoor nóg de woorden. En zie nóg de blik.

Maak het beeld compleet.
Stel aan drie mensen uit je omgeving een concrete vraag.
Over jou, je dienstverlening, manier van werken, of wat dan ook.
Vraag expliciet: wat stoort, ergert of irriteert jou aan mij?
Maar vraag ook: wat vind jij stiekem verschrikkelijk goed maar heb je me nog nooit verteld? En kijk elkaar diep in de ogen.
Check je gebit, panty en oksels.
Durf te vragen, luister en ontvang.
Laat maar komen die emmer.

En natuurlijk ben ik benieuwd.
Wat was voor jou geweldige feedback?
Welke opmerking schuurde, maar bleek uiteindelijk een mooie les?
Wat heb je er mee gedaan?
Deel je ervaringen in de comments hieronder.

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.

dit veld niet invullen s.v.p.

2 Reacties

  1. Machteld Kooij

    Mooi dat je analyseert WAAROM het zo erg is kritiek te krijgen. De angst voor afwijzing, en uiteindelijk het gevoel er niet bij te horen, lijkt me een hele ware.
    Kritiek geven kan ook eng zijn. Om dezelfde reden…? -Denk het wel!

    • Nicole Offenberg

      Ja, Machteld, ik denk dat kritiek krijgen om dezelfde reden eng is. Angst dat de ander jou raar gaat aankijken of ineens vervelend vindt. Irrationele angsten, maar toch. Zeker als je ooit een ervaring hebt gehad waarbij de blik van de ander zei: ‘waar bemoei jij je mee?!’. Het is goed om stil te staan waarvoor je ECHT bang bent en je dan af te vragen: maar gaat dat wat ik denk wel echt gebeuren? En wat kan je nu eigenlijk echt gebeuren? Dank je wel voor reactie. Volgens mij heb jij hier in je werk veel mee te maken.

Reageer