Wat wordt jouw Joy-project?

Soms zie je het ineens. Het zat er altijd al in. Van jongs af aan. Jouw talent. Je belangstelling. Je manier van doen. Jouw persoonlijkheid. Maar vooral jouw plezier. Die dingen die je als kind al deed. Helemaal vanuit jezelf. Met een heerlijk gevoel van vrijheid.

Toen ik acht was deed ik mee aan het plaatselijke songfestival. Ik hield van zingen en was van plan de bananenboatsong op te voeren. Tot ik zag dat twee anderen voor mij dat lied ook al hadden gekozen. Ik switchte onmiddellijk van lied. Ik wilde geen kopie van een ander zijn. Dus zong ik ‘In de lente, in de zon‘, nam het applaus in ontvangst en fietste naar huis. Ik wachtte de uitslag niet af. Pas drie dagen later, toen ik langs de plek van de voorrondes fietste, ging ik kijken. Ik was door naar de finale.

Blijkbaar vond ik de uitslag niet het allerbelangrijkste. Het belangrijkste was dat ik iets gedaan had dat me ongelooflijk veel plezier gaf. Ik had een lied gezongen op een podium. Voor een braaf en verlegen meisje van acht best apart. Ik hoefde namelijk niet zo nodig in het middelpunt van de belangstelling. Ik wilde vooral doen wat ik leuk vond. In die tijd was dat tekenen, schrijven en zingen.

Tijdens de finale hield ik het ingestudeerde dansje achterwege. Maar zingen deed ik. Ik werd eerste, kreeg een cadeaubon van tien gulden en kocht daar een vulpen van. Een paarse. En als je me een beetje kent, herken je in dit hele verhaal de Nicole van nu. Zie hier: de voorbode van latere keuzes. Al vroeg zichtbaar. Tekenen. Schrijven. Zingen. Een hele tijd was ik het volledig kwijt. Als je volwassen wordt, lijkt er altijd iets anders te zijn dat om voorrang vraagt. De serieuze moet-dingen die het overnemen van dat wat je als jongere versie van jezelf het liefst deed. En die dingen horen voor te gaan, zo maakte ik mezelf wijs. Tot ik de draad weer oppakte. Het plezier en de vrijheid die ik toen voelde… Alsof je ineens weer wordt wie je altijd al was.

Hoe zit dat bij jou?

Wat deed jij het liefst als kind? Wat deed je het liefst toen je nog studeerde en wat doe je daar nu nog mee? Waar kon je ooit ongelooflijk blij van worden en hoe zie je dat nu nog terug in je keuzes, in je dagelijks leven? Of ben je afgedwaald van wat je ooit wilde? Jammer hoe je soms gaandeweg vergeet wie je was, wat je ooit met veel plezier deed en wat je een heerlijk gevoel van vrijheid gaf.

In vakantieperiodes kun je dat weer ontdekken: je plezier, je vrijheid, dat o-ja-dat-vond-ik-zo-leuk-gevoel. Je leest ineens weer eens een boek. Trapt buiten tegen een bal. Wandelt langs het strand en maakt als niemand kijkt stiekem een zandkasteel. Je danst op jouw muziek tot het ochtend wordt.

Wat deed je van nature met gemak? Welke dingen deed je helemaal vanuit jezelf? Zonder verwachtingen of druk van ouders en vrienden? En wat vertelt je dat over hoe je nu leeft en werkt?

Is het verschil groot? Denk daar dan nog eens goed over na: hoe komt dat? Wat ben je vergeten en wat wil je hoognodig weer eens afstoffen bij jezelf? Hoe ga jij je weer vrij voelen?

Ik zie het vaak om me heen: mensen die hun plezier vergeten zijn. Die verstrikt zijn geraakt in hoge eigen verwachtingen of verwachtingen van anderen. Die zich eerst richten op al die dingen die ‘eerst’ moeten. Zodat aan de rafelrandjes van de dag er nog een beetje tijd overblijft voor plezier.

Als je geluk hebt.

Vaak zijn het ondernemers en leiders die zo streng zijn voor zichzelf dat plezier onderaan hun to-do list bungelt. Terwijl ze vroeger over de wereld reisden, soms in buitenlandse steden woonden, uren boeken konden lezen, volop genoten van wat er op hun pad kwam en zich heel vrij voelden. En nu? Nu hebben ze een lijst van moet-dingen, verplichtingen (lees: zelfgemaakte keuzes) en een sliert aan social media vrienden waarvan je je kunt afvragen: waarom eigenlijk? Wat is er gaandeweg gebeurd met dat plezier en gevoel van vrijheid?

Adopteer eens een ‘joy-project’.

Ik leerde het ooit van mijn eigen coach: what gives you joy? Maak er dan een joy-project van. Ga iets doen zonder doel maar met één bedoeling: kies iets waar je gewoonweg blij van wordt. Meer niet. De vertaling van joy is eigenlijk: vreugde. Een mooi haast Oud-Nederlands woord.

Wat zou jij wel weer eens heel graag willen doen, zonder dat er per sé een resultaat uit moet rollen? Iets waardoor je je weer helemaal vrij voelt en waardoor je plezier voelt tot in de toppen van je tenen.

En het mooie is, als je het kwijt bent, hoef je alleen maar even terug te kijken. Naar wie je ooit was. En ik zeg je: die kern is er nog steeds. Je hoeft hem alleen maar af te stoffen.

 

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.

dit veld niet invullen s.v.p.

3 Reacties

  1. Cristina

    Heel leuke blog Nicole. Hij heeft me doen beseffen dat ik nooit echt volwassenen geworden ben. Ik heb van alles wat ik me als kind voorstelde ooit mijn beroep gemaakt (alleen van die Russische spion heb in afgezien). Behalve dat heb ik als volwassene toneel gespeeld en flamenco gedanst voor volle zalen, met een live band gezongen voor een vol Marktplein ergens aan de kust. En nu woon ik al 12 jaar op een exotisch strand en ben ik aan een roman begonnen. Het kind in mij blijft leven en dromen en ik zou het iedereen aan raden. Mijn leven is misschien niet zo ‘zeker’ als dat van de meesten, maar ik ben wel vrij.

    • Nicole Offenberg

      Wat mooi om te lezen hoe je gedaan hebt wat jij graag wilde! En dat nog steeds blijft doen. Inspirerend! Benieuwd wat er allemaal nog volgt…

      • Cristina

        Ik hou je op de hoogte 😉

Reageer