Wel eens een olifant door een trechter geduwd?

Hoe je jezelf elk jaar voor de gek houdt

Ben je er nou alweer ingetrapt?
Echt?

Dacht je nog zo dat het nieuwe jaar als een onbeschreven blad voor je lag, blijkt dat niet waar te zijn. Met kerst zat je nog lekker te fantaseren over wat je zou willen in het nieuwe jaar. Vrij ter invulling. Roept u maar.
Heerlijk zat je te mijmeren bij de open haard en ging je aan de slag. Je fantaseerde over wat er allemaal mogelijk was.
Je zette zelfs iets op papier.
Of had er een echt glossy ‘doelenboek’ voor aangeschaft.

Niets leukers dan dat.

Maar helaas, je begint nooit op een onbeschreven blad.
Dus drie weken later kom je er achter dat jouw blad al beschreven is. En nu je er van alles bij hebt gepropt, voelt het alsof je een olifant door een trechter wil duwen. Tja…

Dan valt het tegen, dat nieuwe jaar.
Want het punt is: je hebt niets geschrapt.
Ok, misschien een klein beetje.
Maar niet fors, niet radicaal, niet grondig.
Het was alsof je de kelder ging opruimen en alleen de stofdoeken er uit gooide (OK, best nuttig). Maar de rest zette je doodleuk weer terug op de plank.
Je ordende enkel wat dingen. En voor de bühne zag het er netjes, nieuw en opgeruimd uit. Maar echte verandering was het niet. Verre van dat. Simpel gezegd: nieuwe spullen kun je er niet in kwijt. En zo is het ook met je doelen.

Je hebt niet de één-er-in-één-eruit-regel toegepast.
Dus in plaats van die 25 dingen die al op je lijstje stonden, staren jou nu 56 doelen aan. Hongerig. Allemaal klaar om opgepakt te worden.

En nu is je hoofd druk aan het puzzelen: wanneer ga je dat allemaal doen? Het zweet breekt je uit bij de gedachte hoe je dit klaar moet spelen. Truthbomb: je wilt teveel. Met als gevolg dat je nu op het punt staat de moed op te geven en alles bij het oude blijft.

Laat maar.

Terwijl het anders kan. Maar dan ook echt anders. Tijd voor minder. Geen nieuwe doelen maar een stop doing list.

Het punt is: je wéét het wel. Ik vertel je helemaal niets nieuws. Jij weet echt wel wat er af kan. Echt, met de hand op je hart weet je het. Je weet ook dat een beetje kaasschaven aan je doelen je ook niet verder helpt. Nee, je weet dat ’t grondiger moet dan dat. Het gaat hier niet om een paar stofdoeken. Nee, de bezem moet er door heen, tenminste als je niet met 56 doelen door wilt worstelen.

Misschien sputter je nu: maar-ik-kan-toch-niet-zomaar-iets-laten-schieten?
Als je nou eens even de rust neemt, zie je ineens glashelder waar het minder kan. Het punt is: stoppen met iets vraagt iets van jou.

De oorzaak ligt niet bij je doelen, de oorzaak zit ‘m in jou.
In de manier waarop je kijkt naar alles dat moet en hoort.
En in de overtuiging dat je gelooft dat het allemaal moet.
Dat er eigenlijk stiekem toch niks af kan. Dat je niet zomaar kunt loslaten. Want je gruwt van grenzen stellen. Nee zeggen. In actie komen en hardop zeggen:
Dit doe ik niet meer. Dit laat ik los. Punt.
De gedachte hieraan alleen al kan je de kriebels geven:
Dat ga ik niet doen.
Dan denken ze dat ik zwak ben of het niet aan kan.
Dan stel ik … teleur.

Zullen we eerst even afspreken dat je dit jaar niet meer op de stoel van een ander gaat zitten? Blijf gewoon de baas over jezelf. Daar heb je je handen vol aan. Dus laat die ander. Sterker nog: die denkt niks over jou. Die is vooral druk met eigen doelen en bezig een olifant door een trechter te duwen. En als die ander al iets over jou denkt, dan is dat knap zonde van z’n tijd, toch? Heeft ‘ie niks anders te doen? En weet je: jij hebt ook helemaal geen tijd om na te denken over die ander, waarom zou je, want er is werk aan de winkel. Dus, hup stop doing.

Mooi. Dan hebben we dat gehad.

Wat nou als ik je vertel dat grenzen stellen, loslaten en nee zeggen misschien even als een hobbel voelt, maar dat je je daarna kilo’s lichter voelt? En dat zonder de idiote killerbody diëten van Fajah Lourens?
Grenzen stellen, nee zeggen en ‘opruimen’ geeft je ruimte voor jezelf. En jij bepaalt waar die ruimte uit mag bestaan.

Het gekke is dat zodra je het gevoel hebt een berg te moeten beklimmen, je alleen maar die berg nog voor je ziet. Je vergeet vaak dat het gaat om het uitzicht als je eenmaal op die berg staat. Dàt is je verlangen. Het gekke is dat je aandacht ligt bij de inspanning die je denkt te moeten doen. Terwijl je helemaal het resultaat of dat waar jij het voor doet, compleet vergeet.

De wind in je haren.
Met voor je: het mooiste uitzicht ter wereld.
Vrijheid. Ruimte. Energie.

Daar ging het je om.
Dus in plaats van doelen te stellen, ga eens schrappen.

Maak een stop doing list.

Voor elk nieuw doel, gaat er een gewoonte, activiteit, doel of ding uit. En jij weet zelf dondersgoed wat je echt gaat helpen.

We willen wel van alles. Maar willen niet het werk doen dat het met zich mee brengt: stoppen met ouwe zooi, slechte gewoonten afschaffen of helder nee zeggen tegen mensen (ja, ook klanten en ja, ook familie. OK, sómmige familie) waarvan je geen energie meer krijgt. Het probleem is niet hoe. Het echte probleem is dat jij niet stopt.

Vraag jezelf echt af waar je eind dit jaar op terug wilt kijken.
Vraag jezelf af: hoe wil ik me dit jaar voelen?
Vrij, energiek, creatief?
Stop dan met die zaken die dat gevoel niet oproepen.
En kom niet aan met: ja maar ik vind zoveel leuk…
Kan best zijn maar teveel doelen op je bord is niks en wordt niks.
Dan ga je van de hak op de tak zwabberen.
Hooguit maak je dan de kans om kampioen lijstjes-af-vinker in 2017 te worden.
Maar dat is het dan ook.
Is dat leuk?

Houd jezelf niet voor de gek.
Stoppen is een regelrechte radical selfcare actie.
Het is het beste cadeau dat je jezelf kunt geven.

En omdat ik weet dat ’t best lastig is, nodig ik je uit hieronder te melden wat jouw eerste Stop Doing Actie wordt. In plaats van in je mooie doelenboek schrijf ‘m hieronder. Zwart op wit. Kunnen we meteen zien waar jij mee gaat stoppen. En ik ga je aanmoedigen daar ook écht mee te stoppen. Schrijf er meteen bij wat je daarvoor in de plaats stelt: jouw verlangen. Iets wat je héél graag wilt dit jaar en wat er gaat komen omdat jij gaat stoppen met iets anders. Want: één er in is één er uit. Ik ben benieuwd!

Ps. Om je nog eens extra te ondersteunen organiseer ik binnenkort de Radical Selfcare Games. Niks geen betaalde training of zoiets, maar een kort maar krachtig ‘spel’ dat je via mij kunt volgen om je op weg te helpen met radicaal keuzes maken voor jezelf. Wordt vervolgd…

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.

dit veld niet invullen s.v.p.

22 Reacties

  1. Tessa

    Ik stop met het voldoen aan de verwachting van anderen.
    Ik ga vaker ja zeggen tegen mezelf.

    • Nicole Offenberg

      Mooi, Tessa. En wat betekent ja zeggen tegen jezelf? Waar wil je graag ja tegen zeggen, iets wat je nu nog niet doet?

  2. claudia lucardie

    ik stop met alles zelf doen en besteed ’t meeste operationele werk uit, zodat ik me kan focussen op waar ik het allerblijst van wordt én de meeste waarde toevoeg: het creatieve proces, aandachtsvol contact met klanten en ontwikkelen van concepten vanuit de vrouw/ondernemer die ik NU ben. Dat maakt dat ik me vrij, creatief, levenslustig én betekenisvol voel en ook nog eens ruimte geef aan een ander om te groeien. Supergoede waardevolle blog weer Nicole ….thanx!

    • Nicole Offenberg

      Graag gedaan, Claudia! Ja, je richten op waar je gruwelijk blij van wordt, waarom niet? En dan de rest goed regelen. Het kan! Maar je moet er wel wat voor doen. Dat doe je goed. Mooi hoe je het NU benadrukt. Wat ooit paste, hoeft NU niet meer te passen. Dat is helemaal OK. Dus: ja: vrij, creatief, levenslustig en betekenisvol zijn. Veel plezier!

  3. Sabine

    Lieve Nicole. Je blog raakt me. Ik ga nee zeggen tegen broden bakken en ja zeggen tegen de kruimels. (Het hoeft niet perfecter beter en meer te zijn. Mijn gewoon is een andermans bijzonder. Wat ik een kleinbeetje vind is voor een ander een mega)
    En nog meer spelen in 2017

    • Nicole Offenberg

      Prachtige metafoor. Natuurlijk. Wie zegt dat het meteen een heel brood moet zijn? We denken dat, maar waarom eigenlijk? Omdat we anderen ook brood zien bakken? Kleine broodjes, kruimels, koekjes, kies je eigen vorm, inhoud en smaak. En ja: spelen! Mooi motto voor dit jaar. Veel speelplezier.

  4. marjan

    Phew, hier komt ie dan, mijn poging om die olifant te laten afslanken tot een iets meer hanteerbaar beest om door een trechter te duwen: op mijn stop doing lijst zet ik dit jaar: ja zeggen tegen “vrije-tijd-activiteiten” wanneer ik énorm behoefte heb aan tijd om me terug te trekken!

    Dan kan ik alvast oefenen, zodat ik moed verzamel om ook te stoppen met bergen hooi te accepteren op mijn werk-vork! En werken aan het volgende stadium waarin ik die vork neerleg om op de spreekwoordelijke tractor van opnieuw een eigen bedrijf te kruipen!

    Zo, dat lucht op. Wordt vervolgd.

    • Nicole Offenberg

      Ha, mooi: vrije-tijd-activiteiten! Welke heb je voor ogen waar je heel erg veel zin in hebt? En je helemaal terugtrekken: heerlijk. Doen! En het mag ook allemaal stap voor stap. Teveel hooi is niet fijn. Ga maar eens na wat nu echt, maar dan ook echt, belangrijk is en of dat allemaal nu, deze maand, dit kwartaal moet. Uitsmeren mag ook. Succes! En… als er wat vervolgd wordt, laat het me weten.

  5. Birgit

    Dank je wel voor je heldere tekst, met deze jaarvraag “Hoe wil ik me voelen dit jaar?” bedacht ik me dat mijn jaarwoord VIBE hier naadloos op aansluit. Want wat je uitzend -ontvang je, dus de juiste VIBE van hoe ik me wil voelen zal komen. En daarom in mijn Bullit Journal meteen 2 bladzijdes met STOP DOING’s gemaakt ;-)) Zou het genoeg zijn voor een heel jaar? We’ll see…..Dank je wel voor de inspiratie!

    • Nicole Offenberg

      Wow, twee bladzijdes stop doing! Klinkt goed. Wat is het eerste waar je mee gaat stoppen?

  6. Jolanda Pikkaart

    Ik ga voor focus. Bij alles wat op mijn pad komt ga ik denken: past dit bij mijn focus? Word ik hier blij van? Nee, dan niet.

    • Nicole Offenberg

      Heel helder. Blij is sowieso een goed criterium voor een keuze.

  7. Cathy

    Hoi Nicole, wat een eyeopener op het juiste moment voor mij.

    Als “vers” fulltime ondernemer stop ik NU met bijna alle challenges op Facebook waarvan ik elke keer wel wat opsteek maar soms ook erg onzeker van word omdat mijn hoofd dan blijft pruttelen van alles wat nog verbeterd moet of kan worden

    Mijn doel is mijn bedrijf succesvol uitbreiden op MIJN manier. Intuïtief, met passie en vol liefde

    • Nicole Offenberg

      Ha Cathy, laat je inderdaad niet gek maken als kersverse ondernemer. Je kunt overspoeld worden door alles wat hoort, zogenaamd moet, kan en wat er allemaal is. Terug naar wat jij wil neerzetten naar je klanten op jouw manier. En als er al iets verbeterd moet worden, dan kan dat ook stap voor stap op basis van de ervaringen die je opdoet. Veel succes en plezier!!

    • Jessie

      Zo herkenbaar Cathy. Goed plan om daar mee te stoppen. Ik redeneerde steeds: maar ik steek er altijd wel iets van op, dus ik doe mee. Maar als ik erover nadenk en uittel hoeveel tijd ik stop in zo’n challenge (en hoeveel dat ene inzicht dus feitelijk kost), dan is het duidelijk: kappen.

      Daarnaast is een valkuil van me dat ik teveel trainingen volg. Dat ik altijd het idee heb dat mijn kennis van zus of zo niet voldoende is. Maar ik wéét dat, als ik de tijd die nu in die trainingen gaat zitten in voluit ondernemen steek, mijn bedrijf tot bloei kan komen. Dus: kappen.

      Zucht. Dankjewel Nicole!

      • Nicole Offenberg

        Je kunt blijven zoeken en denken dat je al die trainingen nodig hebt. En soms kan dat zeker ook zo zijn. Maar het kan je ook afhouden van wat nodig is. Je kunt je er dan achter verschuilen en in een ‘als ik eerst maar training x doe, dan…’ belanden. Dus. Succes en plezier met voluit ondernemen!

      • Cathy

        Ja en toch trapte ik er weer in want zoals je zegt je steekt er altijd iets van op maar brengt je ook vaak in verwarring.
        Ik weet dat ik op mijn intuïtie kan vertrouwen en toch vind ik het eng maar ik ga het meer en meer doen en op mijn manier en als ik echt aan mee wil doen dan zegt mijn “stemmetje” wel ja of nee (hoop ik)

        Ik heb er zin in maar de blogs van Nicole vind ik subliem, precies wat ik nodig heb.

        • Nicole Offenberg

          Eng blijft het, zeker als je hoofd gaat sputteren, maar als je goed voor jezelf blijft zorgen, voel je vanzelf wel of iets voor jou klopt of niet. Vraag die helpt: doe je iets uit angst of uit verlangen? Enne… Dank je wel, Cathy voor je mooie complimenten. Ik blijf blogs schrijven, dus… 🙂

  8. Lotty

    Nou Nicole, zoals je weet heb ik de afgelopen jaren precies de fouten gemaakt die jij hier beschrijft. Net zo lang doorgegaan tot er geen ruimte meer was voor ‘hoe wil je je voelen’ en ik noodgedwongen helemaal stopte met (bijna) alles.
    Niet alleen de kelder is leeg, het hele huis van zolder tot garage 😉 En nu mag ik opnieuw gaan inrichten. Wat ik wil behouden krijgt een prominente plaats, de rest staat bij het grof vuil. Inmiddels heb ik gevoeld hoe ik me wil voelen (speels, energiek, geborgen, ondeugend, aanwezig) en gaan de alarmbellen rinkelen als ik me vergis. Waar ik mee wil stoppen? Altijd ‘aan’ staan. Door veel minder te doen en veel meer tijd te nemen voor álles wat ik (niet!) doe…

    • Nicole Offenberg

      Noodgedwongen stoppen is niet fijn. Maar als je dan toch je huis opnieuw kunt inrichten, kun je het maar beter doen op de manier die goed voelt: speels, energiek, geborgen, ondeugend en aanwezig. Mooi en herkenbaar 🙂 Als je altijd aanstaat hoor je die verlangens niet meer. Daarmee stoppen is een echte stop doing actie. Hij staat genoteerd!

  9. Revlie

    ha! Ik ben er zelfs al mee bezig, maar mag het nog meer doen van mezelf: NIET VERPLICHT voelen naar de zaak te gaan :). het plan is 2 ochtenden in de week en daarnaast werk ik aan mijn creatieve bedrijf. maar soms bekruipt me het gevoel nog “kan je toch niet maken joh gek!”. en opeens denk ik dat mijn medewerkers er van alles van vinden (jaja, kan ik heeeeel goed, bedenken wat anderen wel niet zullen denken). Maar ik weet dat Judith de hele toko runt en mij niet nodig heeft. Dus ik ga met NIET MEER schuldig zitten voelen omdat ik hier met mijn handen in de verf zit, terwijl er op de zaak gewoon hard gewerkt wordt :). En dankzij jou als coach & deze mooie blogs sterkt dat mij in mijn beslissing / behoefte dit zo te doen! <3.

Reageer