Waarom jij je baas moet ontslaan en het leger in moet sturen
Hup, hup, hup. Doorgaan. Ja, rechtdoor! Niet verslappen!
Wat denk je als je deze woorden leest?
Wie schreeuwt deze woorden? Wat voor type is dat?
Doe eens een gok?
Een sportcoach?
Een bevelhebber, iemand in een uniform?
De bondscoach van het Nederlands elftal misschien? 😉
Als ik deze woorden hard en duidelijk hoor, zie ik meteen een stormbaan voor me. Dat komt waarschijnlijk doordat ik tegenover een stormbaan woon. Op die baan klauteren dagelijks jongens en meiden van de krijgsmacht over muren, kruipen door buizen en rennen talloze rondjes op het veld. Onder het toeziend oog van een bevelhebber in uniform. Je hoort hem roepen.
Hup, hup, hup. Doorgaan. Ja, rechtdoor! Niet verslappen!
Maar wat nou als ik je zeg dat jij zelf ook zo’n bevelhebber bent?
Want wie zegt jou wat je moet doen? Wie geeft jou bevelen? Wie spoort jou aan dat het sneller, beter, anders moet? Juist, die strenge stem die je hoort als je vindt dat het weer eens te langzaam gaat. Of die stem die, net als je in de zon wilt zitten, roept: ja, dat kan natuurlijk niet. In de zon zitten levert je niets op, hup, aan het werk jij.
Die strenge stem hebben we allemaal. In ons allemaal schuilt een bevelhebber. En vaak ook nog eens een hele strenge en kritische. Vooral zelfstandig ondernemers hebben zo’n baas, terwijl ze denken dat ze die helemaal niet hebben. Want jij bent toch baasloos? Je koos bewust voor het zelfstandig ondernemerschap, omdat je op je eigen manier wilde werken. Vanwege de vrijheid. En misschien ook wel omdat je je loondienstbaan (en de managers om je heen) beu was. Je wilde zelfstandig zijn. Eigen keuzes maken. Creëren. Werken volgens je eigen ideeën. Waar en wanneer je maar wilde. Het is precies het verhaal dat je anderen vertelt. Maar na een tijdje blijk je ineens tóch een baas te hebben. Die strenge, soms zelfs schreeuwende baas die jou vertelt wat je moet doen.
Dat je niet mag luieren.
Dat je in de zon zitten wel even kunt vergeten.
Dat je sneller en beter kunt, terwijl hij wijst op al die anderen, die veel verder zijn.
Heb jij ook zo’n baas?Â
Ik gebruik bewust het woord baas, omdat ’t een ongemakkelijk woord is. Jij en ik houden niet van het woord baas. Het klinkt autoritair, te hiërarchisch, te zo-niet-jij. Toch schuilt er ook zo’n kritische baas in jou. Je bent zelf je grootste criticus. Kijk, kritiek via social media kun je allemaal buiten sluiten. Het blokkeren van mensen die je respectloos benaderen is in één klik gebeurt. Klik, en voorgoed weg uit je leven (geloof me, dat is best lekker om eens te doen). Maar die stem in jezelf, ja, die reist gewoon altijd met je mee. Wat doe je daar mee?
Wat nou als je die baas op staande voet zou ontslaan?
Ja, doe dat maar eens. Stuur ‘m weg. Vandaag nog.
En stel je zou een nieuwe aanstellen.
Wat zou er zijn functie-omschrijving staan?
Waar moet ‘ie aan voldoen?
Als ik deze vraag aan mensen stel is het antwoord:
Geef me de ruimte.
Ga respectvol met me om.
Haal alles uit me wat er in zit.
Stimuleer me in wat ik doe.
Stuur me vooral niet bij, laat me lekker op mijn eigen manier werken.
Geef me vertrouwen.
En precies dat is het sleutelwoord: vertrouwen.
Op die momenten dat je weer eens streng bent naar jezelf, is het sleutelwoord: vertrouwen. Vertrouw erop dat je alles al in huis hebt om te doen wat je wilt. Vertrouw erop dat die middag in de zon echt je business niet om zeep helpt. Sterker nog, dat dat jou juist helpt om creatief te zijn. Het mag. Het kan. Want jij beslist. Jij bent je eigen baas. Vertrouw jezelf.
Je bent toch geen ondernemer geworden om jezelf vervolgens in een keurslijf te duwen? Dus ontsla die strenge baas van je en geef hem een mooie passende baan in het leger. Zodat hij lekker kan roepen op de stormbaan. En wees voortaan weer eigen baas. Baas in en over je eigen bedrijf. Precies daar waar het jou om begonnen was. Vertrouw op wie je bent en wat je kunt.
Laat je door niemand iets wijs maken.
Ook niet door je strenge zelf.
Ik ben wel benieuwd wat jouw strenge baas tegen je zegt als hij vindt dat het sneller, anders of beter moet. Welke woorden hoor jij? Ontmasker je eigen strenge baas en schrijf in de comments die woorden. En dien daarmee bij deze officieel zijn of haar ontslag in.
Voortaan als eerste de blogs en video’s in je inbox ontvangen? Met inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes?
Ha Ha tof blog en jij weet dat mijn strenge baas bij jou bij de KMA in Breda een fantastische nieuwe baan heeft. Per direct zonder overdracht naar mijn nieuwe leider 🙂
Ha, die oude baas van jou is dolgelukkig met zijn nieuwe functie. Past hem veeel beter!
wat een heerlijk blog weer Nicole!!! En mijn baas, die vindt zo’n beetje alles wat niet ook maar naar werk ruikt LUIHEID en onzin, tijdsverspilling! Je gaat toch niet in de zon zitten haken, terwijl je nog zoveel aan je online programma kan en vooral MOET werken… want inderdaad, die anderen racen je voorbij. straks kom jij als Spuit Elf aankakken met je challenge/dare en je online programma en is IEDEREEN al voorzien… shame on you. zit je te haken! Gek genoeg, ‘mag’ ik wel art journalen / mixed media’en / tekenen / verven, want dat voelt wel als ‘werk’. dat klinkt gek: het voelt natuurlijk niet als werk-werk, maar vooral als vrijheid, maar het ligt blijkbaar in mijn werk-lijn waardoor ik me daar geen seconde ook maar schuldig over voel. Fooled my boss!
Ennuh, door jouw coaching denk ik al veel minder zoals hierboven hoor! Vooral als ik even terugkijk naar wat ik al bereikt heb, in plaats van alleen maar die nek rekken om te zien hoe ver anderen zijn en hoe hard ik zou moeten gaan (ook van jou geleerd!), voel ik een bepaalde rust. Maar ik moet mezelf wel dagelijks zo’n beetje de vraag stellen: hoe wil ik me voelen? hoe wil ik LEVEN?! wat is voor mij succes & bepalend hoe ik mijn dag indeel.
Ik wil niet najagen / ik wil niet naar anderen kijken. Dus die baas van mij zou het inderdaad goed doen in het leger. No mercy :D, Liefs <3
Wat een mooie, eerlijke reactie, Revlie! Gek he dat werk iets behoort te zijn dat niet lijkt op spelen, creeren, laat staan genieten. Wie heeft dat bedacht?! Ik denk dat we een heel leger van bazen kunnen samenstellen van iedereen die zijn baas kan ontslaan 😉 Lekker je eigen tempo lopen, doen wat bij jou past. O ja en vergeet in de tussentijd niet stiekem heel trots te zijn op dat bedrijf dat je ook nog runt, met personeel, met succes en waarvan jij de leider bent. Dus lekker tekenen en haken en doen waar jij je goed bij voelt.