Groot geluk zit in een klein hoekje

Een toevallige ontmoeting. Een keuze die op dat moment niet eens een heel bewuste keuze is. Een gedachte die je niet meer loslaat en later uitgroeit tot een geweldig idee.

Groot geluk zit soms in een klein hoekje.

In een film is het glashelder. Er klinkt tromgeroffel en de violen zwellen aan. Als kijker weet je: er gebeurt nu iets bijzonders! Een levensveranderend moment; stiekem pink je een traan weg. Hoe anders is dat in het echte leven. Geen tromgeroffel of vioolmuziek als zich een bijzonder moment voordoet. Het leven is geen film. Een ontmoeting kan zich afspelen op een toilet, in een saai gebouw of regenbui. Pas later zie je het effect dat zo’n ontmoeting op je heeft gehad. Denk je misschien bijzondere mensen te ontmoeten in dat hippe koffietentje, de enige die je spreekt is de barman. En die komt ook al niet in slow motion op je af rennen om je leven voorgoed die beroemde wending te geven. Nee, het echte leven bestaat uit een kralenketting aan doodgewone momenten en alledaagse keuzes.

En toch…

Achteraf blijken doodgewone momenten de voorbode van iets nieuws. Iets dat je op dat moment zelf nog niet kon zien. In de regen bots je tegen iemand op die na wekenlang ergeren toch heel leuk blijkt te zijn. Het werk dat je ooit hoopte te doen is ineens binnen handbereik door een ontmoeting op een bijeenkomst. Via een gesprek op social media heb je er ineens een leuke klant bij. In een saai kantoorgebouw kom je tijdens een gesprek op een geweldig idee. Die switch die je maakte binnen je bedrijf blijkt je in een stroomversnelling te brengen. Doodgewone momenten die achteraf goud blijken te zijn.

Pas later kunnen we zien wat die ene of dat ene voor ons betekend heeft. Op het moment zelf is niet altijd scherp wat iets voor je betekent. Juist die betekenis maakt dat de sporen die ons leven trekt, de moeite waard zijn om eens goed te bekijken. Daarom is het zo leuk om af en toe te gaan spoorzoeken. Kijken in de achteruitkijkspiegel. Niet door eindeloos herkauwen maar juist speuren naar momenten die alledaags waren en tegelijkertijd allesveranderend. Het leven lijkt dan ineens op een kralenketting van toevallige momenten die zich als parels aaneenrijgen.

Vier jaar geleden ontmoette ik op een toilet iemand die van groot belang voor me bleek te zijn. Het was het begin van een bijzondere vriendschap. Een gesprek tijdens een oersaaie loopbaantraining groeide uit tot een vriendschap die tot op de dag van vandaag duurt. Een gesprekje in het Spaans in een lelijke supermarkt over een boek van Isabel Allende zorgt er tot op de dag van vandaag voor dat ik elk jaar naar Madrid afreis. Een paar jaar geleden beweerde ik ooit iets tijdens een training dat voor één van de deelnemers aanleiding was contact met me op te nemen. Het leidde tot een mooie samenwerking. En een ontmoeting tijdens een treinstoring leidde tot een briefwisseling tussen mij en een soldaat die destijds gelegerd werd in Joegoslavië. Sporen. Voetafdrukken met betekenis. Als je goed kijkt, zijn ze overal.

Alles heeft betekenis. En toch ook weer niet. Het is wat jij er van maakt.

Het is de vraag welk spoor jij ziet als je terugkijkt. Welk goud ontdek je?

Welk groot geluk zat in een klein hoekje? Welk moment bleek achteraf het begin van een mooie liefde, vriendschap of samenwerking?

Ga eens spoorzoeken en kijk maar eens goed: welke schatten kom je tegen? Ik voorspel je nu al: je bent een rijk mens.

Zin om je mooiste of meest wonderlijke moment te delen? Kom maar door. Ik lees ze graag.