Influencer of bofbips? Jij kiest.

Ik zie ze wel eens langskomen.

In verhalen en foto’s. De influencers van deze tijd.

Mooi. Strak. Knap. Jong. Veelal ongebonden. Ze doen yoga op het strand. Ze zitten met hun laptop op een buitenlands terras. Lachend. Proostend. Toastend. Soms worden ze gesponsord door een beautymerk. Ze gaan al vloggend door het leven. Met een hoog #lovemylife gehalte. Je kan er van alles van vinden, maar ik vind ’t mooi. Waarom?

Ze doen het.

Ze zijn op de plek waar ze willen zijn. Ze beleven wat ze willen beleven. En ik bewonder het lef waarmee ze dit alles in gang zetten. En nee, al zou je er zelf misschien nooit voor kiezen: ze doen het.

Maar stel dat je er wel voor wilt kiezen? Wat dan?

Maar ja, je bent bijna vijftig. Hebt een man en een hond. Verplichtingen. Klanten zien je het liefst live en niet via een laptop op het strand. Je kunt alleen maar voortbewegen op grote wandelschoenen en bent ook niet sierlijk in je yogapose, als je die al beheerst. Op selfies heb je meestal pannenkoekhaar. Wat dan? Doe je het dan maar niet? Vertel je jezelf dan het verhaal dat dit bij jou niet kan en niet is weggelegd voor jouw situatie?

Want dat is het verhaal dat we onszelf vaak vertellen. Over alles. Dat iets niet kan. Niet voor jou. Dat het voor jou niet is weggelegd. Die ene stap. Die ene keuze. Dat Grote Verlangen. Of dat nou gaat om yoga op het strand of met de trein naar een andere stad. Een eigen bedrijf of een nieuwe spannende hobby. Allemaal hebben we wel iets waarvan we zeggen: dat is niet voor mij weggelegd; dat kan helemaal niet. Ons eigen persoonlijke glazen plafond.

En ik hoor je zeggen, ja, maar wat als ik concertpianist wil worden. Ik weet zeker dat dat niet voor mij is weggelegd; ik heb niet het talent. Natuurlijk. Ik snap je. Ik ken een aantal mannen, vijftigers, die maar wat graag nog een keer in het Nederlands elftal zouden willen voetballen, maar waarvan ik vrij zeker weet: ze zullen nooit een uitnodiging krijgen voor de nationale selectie.

Maar de kernvraag is niet: wat wil je?

Nee, de kernvraag is: wat wil je beleven?

Wat is het gevoel dat de concertpianist of profvoetballer oproept? Wat is het gevoel dat je nastreeft als je op het strand bent? Wat is het gevoel dat de wens van een groter huis oproept? Wat is het waar je eigenlijk naar verlangt? Want we doen wat we doen vanwege het gevoel dat iets oproept. Dus als je geen concertpianist kunt worden, of topvoetballer, wat is het eigenlijk écht wat je wilt beleven? Wat is het verlangen eronder? Stel jezelf die vraag en kijk eens wat er gebeurt.

Dat ene punt waar je je zo op blindstaart, verandert in een keuze etalage vol mogelijkheden.

Want als je weet hoe je je wilt voelen is er ineens veel meer mogelijk. Dan kom je erachter dat je helemaal geen eigen bedrijf wil, maar veel zelfstandiger wilt werken. Dan kom je erachter dat je naar het strand wilt vanwege het gevoel van vrijheid. Dan kom je erachter dat een groter huis staat voor meer ruimte.

Dan is de vraag: wat heb je nodig om je zelfstandiger te voelen? Meer vrijheid te ervaren? Meer ruimte te voelen? Zie hier: de keuze etalage. Een etalage aan keuze mogelijkheden. Als een snoepwinkel waaruit jij je keuze kunt maken.

Er is zoveel variatie in wat jij met je leven kunt doen. En dat hoeft helemaal niet hip, jong en strak te zijn. Als je maar weet: jij kiest. Altijd. Ook als je niet kiest.

Even nog terug naar die influencers. Misschien had je me al herkend: ik ben die bijna vijfiger met man en hond, met klanten die me live willen zien. Ik heb grote wandelschoenen en regelmatig pannenkoekhaar. So what? En ja, wel met een verlangen te reizen, af en toe in Madrid te wonen en iets van de wereld te zien. Moet ik dan maar zeggen: ik doe het niet, want <vul maar in> ik ben te oud, ik heb een man met hond en klanten die me live willen zien. Welnee. Twintiger of bijna vijftiger. Als je ergens naar verlangt, maak er werk van. Verlang. Kies. Durf. Doe. En….:

Do. The. Work.

Het komt je niet aanwaaien. Je moet er wel wat voor doen. Maak een plan. Vraag hulp. Doe wat nodig is. Maar ik zeg je: de beloning die je krijgt als je zelf iets in gang hebt gezet, of dat nu een treinreis is naar een andere stad waar je tegenop zag, een verandering in je werk die jij hebt doorgezet, een koersverandering in je leven omdat je niet meer wilt zoals het nu gaat… de beloning is onbetaalbaar.

Dus: wat wil jij beleven, waar verlang je naar, hoe ziet jouw keuze-etalage eruit? Laat het me weten.

Ps. Nog één ding: als je jezelf dat verlangen en die beloning gunt, besef je: influencer of niet… je bent simpelweg een bofbips.

Zin in meer frisse verhalen met nadenkvragen over verlangen, kiezen, durven, doen? Zodat jij leeft en werkt op jouw voorwaarden? Meld je aan en ontvang voortaan mijn blogs, podcasts en video’s. Door je aan te melden geef je toestemming je gegevens te verwerken zoals beschreven in het privacy statement.

dit veld niet invullen s.v.p.

Ja, kom maar door!