Keuzes maken tips: hoe voorkom je de meest voorkomende uitglijders?

Daar sta je dan. Op de hoogste duikplank
Het water lijkt plotseling heel ver weg.
Je kijkt in de diepte en ineens grijpt het je naar de keel.
Je wilt niet springen!
Of toch wel? Ja, wat wil je nou?
De rij achter je begint ongeduldig te mompelen.

Schiet ‘ns op. Spring nou. Durf je soms niet?

En terwijl de eerste mensen je passeren op de duikplank, sta jij te bibberen.
Al die anderen springen zonder moeite sierlijk naar beneden.
En jij?
Jij druipt af. Je bent bang om plat op je buik op het water te kletsen.
Dus klim je het trapje weer af.

Dit alles speelde zich af in een zwembad in Luxemburg.
Ik was 10 en durfde niet te springen.
Jammer, want hoe erg was het nou om plat op m’n buik te gaan?
Het trapje terug was erger.

Niet durven springen. Letterlijk en figuurlijk.
Je bent niet de enige die daar last van heeft.
Nu is niet van een duikplank springen nog niet zo erg.
Er zijn ernstiger uitglijders voor wie keuzes wil maken.

De 7 uitglijders bij keuzes maken, met 7 tips en nadenkvragen

1. Je weet niet wat je wilt

Als je niet weet wat je wilt, blijf je dolen.
Of je gaat in op alles dat op je pad komt, zonder eerst te onderzoeken wat bij jou past.

Krachtig kiezen begint bij een verlangen, een droom of wens.
Om erachter te komen wat je wilt, kun je jezelf deze vragen stellen:

Stel dat je morgen helemaal opnieuw zou kunnen beginnen, wat zou je dan kiezen? Stel dat je alles durfde wat zou je dan doen?

2. Je weet wel wat je wilt, maar je onderneemt niets

Helemaal opnieuw beginnen, dat kan toch niet?
Nee, je bent geen 18 meer en je kunt de tijd niet terugdraaien.
Voor sommige keuzes is het te laat. Andere vallen buiten je bereik simpelweg omdat je het ontbreekt aan talent of de juiste middelen.

Maar neem nooit te snel genoegen met ‘dat kan niet’.

Veel mensen zeggen wel dat ze iets willen, maar de knoop doorhakken en in beweging komen is vers twee. Ze gooien het al snel op ‘maar…’.

Ik wil wel voor mezelf beginnen, maar …
Ik wil heel graag eens alleen op reis, maar…
Ik zou meer tijd voor mezelf willen, maar…

Wat is dat toch met die ‘maar’?

Waar zit de hobbel dat jij je wens (nog) niet uitvoert?
Onderzoek wat je tegenhoudt. Wees goudeerlijk naar jezelf waarom je niet in beweging komt. Welke excuses vertel jij jezelf? Stel de diagnose en je weet waar de sleutel tot de oplossing ligt.

3. Je hebt last van kloongedrag

Veel mensen kiezen de weg die ze anderen zien kiezen.

Ik moet als ondernemer natuurlijk wel naar netwerkbijeenkomsten.
Het is wel de bedoeling dat ik carrière maak.
Blijkbaar moet ik wel … ja, vul maar in.

Welke dingen ‘moet’ jij omdat je ze anderen ziet doen?

Veel mensen denken dat ze weten wat ze willen, maar in feite kiezen ze wat ze bij anderen zien. Of ze kiezen wat anderen van hen verwachten.
De valkuil is dat die keuze je op de lange termijn bedriegt.
Want hij is niet echt van jou.
Zo’n keuze is net als spruitjes eten.
Als je ze niet lust maar toch eet, gaan ze je op den duur heel erg tegenstaan.

Stel jezelf deze vragen:
Waarom maak je de keuzes die je maakt?
En zijn die keuzes echt van jou?
Of doe je dingen om indruk op anderen te maken of omdat anderen iets van je verwachten? Komen je keuzes voort uit een norm waaraan je wilt voldoen?

De kern van keuzes maken is dat je dat uiteindelijk helemaal zelf moet doen.
En dat jij voor jezelf op zoek moet gaan naar wat bij jou past.
Anders houd je je keuzes niet vol.
En zal het altijd voelen alsof je achterin de auto zit op weg naar dromen en doelen van anderen.

4. Je struikelt over de “One fit only” hobbel

Ken je dat?
Je ziet iemand een geweldige spijkerbroek dragen en denkt:
‘Wauw, die wil ik ook!’
Maar als jij ‘m zelf aan doet, staat ‘ie als een jutezak.

Weet je eindelijk wat je wilt, past het toch niet bij jou.
Maar ja, wat een ander past, hoeft jou niet te passen.
Een doel bereiken kan op 101 manieren.
En dat hoeft niet altijd de manier te zijn zoals anderen jou dat voorspiegelen.

“One fit only” gaat niet voor iedereen op.

Er bestaat maar één goed recept: jouw recept.
De ingrediënten ervan zul je zelf moeten ontdekken.
Ook al lijken de keuzes van anderen nog zo mooi.

Kijk niet te veel naar anderen.
Schrijf eerst eens op wat je zelf heel graag wilt en brainstorm over de manieren hoe je daar kunt komen. En houd al deze manieren tegen deze meetlat:
Waar krijg je energie van?
Wat put je uit?
Wat past bij jou?

Je laten inspireren door anderen doe je daarna.

5. Je wilt de Alles Omvattende Perfecte Keuze maken

Deze kom ik regelmatig tegen.
Nu moet het gebeuren. De sprong. De wending.
De keuze die jouw hele leven in één keer goed gaat maken.
Op alle fronten. En snel een beetje.

In werkelijkheid is weten wat je wilt en stappen zetten soms een lange, hobbelige weg waarbij je enge zijpaden moet nemen. Je moet oude patronen loslaten. En dat valt niet altijd mee.

Gevolg: je blijft zitten waar je zit, houdt je adem in en stikt (net) niet.
In plaats van te beginnen, wacht je op de perfecte kans, de perfecte baan, de perfecte klant, de perfecte gelegenheid. Ja, waar wacht je op?

Toen ik 12 was wilde ik vrachtwagenchauffeur worden, maar bakker of zangeres leek me ook wel wat. Op m’n 16e droomde ik van werken in het buitenland, al stond modeontwerpster ook hoog op de lijst. Uiteindelijk koos ik voor een studie Spaanse taal en letterkunde, studeerde af in internationale Bedrijfscommunicatie en ging aan de slag als ambtenaar om zestien jaar later een eigen bedrijf te beginnen.

Waren het de juiste keuzes?
Soms wel en soms niet. Sommige keuzes waren na verloop van tijd ‘uitgewerkt’ en verlangde ik naar iets nieuws.

Tja… zoiets heet uitproberen, doen en ondervinden.

De perfecte keuze bestaat niet. Want wanneer is een keuze perfect?

Precies…

Toch kun je stiekem dromen van die envelop die de postbode op een dag zal bezorgen en waarin staat wat jouw lotsbestemming is.

Die dag zal nooit komen.

Houd jezelf niet voor de gek.
De inhoud van die envelop schrijf jij zelf.

En geen nood als het een keer niet de ‘perfecte keuze’ is.
Uiteindelijk neem je al je ervaringen mee naar de volgende keuze.
En combineer je wat je tot nu toe al deed.
Experimenteer, probeer, vind jezelf opnieuw uit.

En begin er vandaag nog aan:
Waar zie je jezelf over een jaar?
Wat wil je dan zijn, doen of voor elkaar hebben?

Wacht niet langer af.
Doen.

6. Je ziet wel het doel, maar niet het pad

Dan zijn er nog mensen die heel goed weten wat ze willen.
Ze hebben prachtige ideeën en willen heel graag aan de slag.
Maar ze weten niet hoe ze stappen kunnen zetten.
Ze missen het overzicht.
Ze vinden het moeilijk een plan te bedenken waardoor het doel in hun hoofd te groot wordt. Ze verdrinken in alles wat moet gebeuren en uiteindelijk laten ze het er bij zitten.

Zo jammer.

Start met één klein stapje. Meer niet. Doe gewoon het eerste dat in je opkomt. En als dat klaar is, zet je er nog twee. Het is niet erg als je geen complete blauwdruk hebt.
Elke stap helpt je verder. Zo lang je maar voor ogen houdt waar je het uiteindelijk voor doet.

7. Je denkt: ‘kiezen is verliezen’

Kiezen heeft gevolgen. Altijd.
De vraag is hoe jij naar keuzes maken kijkt.
Veel mensen denken: kiezen is verliezen.
Kiezen is een offer brengen, omdat je wegen afsluit en een ander pad inslaat.

Dat andere pad is nou juist de bedoeling.

Maar als je van tevoren alleen het verlies ziet en niet de winst, zul je niet in beweging komen, of maar heel langzaam bewegen.

Je denkt blijkbaar dat er iets negatiefs gebeurt als je kiest, maar hoe feitelijk is dat?

Onderzoek: is het echt waar?
En ga na over hoe je met de gevolgen van je keuze kunt omgaan.

Dus vergeet wat een ander wil, experimenteer, speel, volg je intuïtie, doe ervaringen op, doe ‘ns gek, hak een knoop door en begin.

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.

dit veld niet invullen s.v.p.

8 Reacties

  1. Anita Sanders

    pfoe lekker blogje.. en reuze herkenbaar! Ik ben al jaren ondernemer (coach conflictbemiddelaar) en weet behoorlijk goed hoe ik tik en functioneer. En toch nu ik mij in een nieuwe markt (jeugdzorg) begeef voor jongeren van 16, maakt dit mij super voorzichtig en ja eigenlijk dus ook angstig.
    Het voelt inderdaad alsof ik op die springplank boven die vijver sta… en een bommetje wil maken (voor het effect) en de neiging heb al die boze blikken van beneden ter harte te nemen en mij via het trapje weer in veiligheid te brengen. De hiërarchie en belangen in de vijver zijn verdeeld lijkt wel en mijn bestaansrecht moet ik dus echt zelf laten zien. Wat in de zakelijke markt niet anders was .. dus.. here I come.. ! Bommetje!!!

    Dank je wel Nicole!

    • Nicole

      Ha Anita, mooie metafoor! Een bommetje is veel beter dan plat op je buik gaan. Zeker in een wereld waar hiërarchie heerst, kan een bommetje voor wat opschudding zorgen en je zet jezelf meteen even neer. Je hebt ervaring genoeg, dus, toe maar! En dank je wel voor je reactie!

  2. Pauline Schakenbos

    Goede blog, Nicole. Bedankt voor de praktische tips.

    Ik heb me de afgelopen jaren gespecialiseerd in: hoe gebruik je optimaal je bewuste en onbewuste hersencapaciteit, zodat ze elkaar helpen in plaats van tegenwerken.
    De winst in productiviteit en plezier is enorm, blijkt. Dat zul je zelf ook wel ervaren bij de klanten die je helpt.

    Ik herken bij uitglijder 3 imitatie. Bij 4 speelt ie ook mee. Imitatie is een oergedrag. Je zult extra je best moeten doen als je het anders wilt doen dan de mensen om je heen en je individuele keuze wilt maken. Wat helpt is: ga meer om met mensen die doen wat jij wilt doen.

    Een ander mechanisme (bij 2 en 7) is de ‘biologische handrem’: weerstand voelen als iets onbekend is. In de rand van de comfortzone voel je die, maar ook in heel kleine dingen. Een energie vreter.

    Meer inzicht hierin kan helpen als het keuzeprobleem erg hardnekkig is en het mensen niet lukt het anders te doen. Ik ga komende tijd mijn advies en workshop bedrijf daarin opzetten – een hoop keuzes te maken. Misschien roep ik je hulp nog wel in, want hoeveel inzicht je ook hebt, jezelf helpen is toch altijd erg lastig – een klankbord of coach helpt je om te spiegelen en door te pakken.

    Met vriendelijke groet, Pauline

    • Nicole Offenberg

      Mooie aanvullingen, Pauline. En een goeie tip ook: ga om met mensen die doen wat jij graag wilt. Dat gaat ook eerst van jezelf uit: wat wil jij en dan pas kijken naar de ander. Interessante specialisatie heb je, geeft veel inzicht in waarom je belemmerd wordt in gedrag. Dat worden boeiende workshops die je gaat opzetten. En als je hulp nodig hebt, je weet me te vinden 🙂 Succes! Groeten, Nicole

  3. Eef

    Veel herkenbare punten. Dat bommetje waar Anita het over heeft is echt een dingetje. Aan de ene kant wil ik ook persé zo’n bommetje maken (want hee, iederéén springt al op een normale manier in dat zwembad), maar aan de andere kant ben ik heel bang voor alle mensen aan de kant. En voor de badmeester. Misschien zet hij me er wel uit. Ik weet natuurlijk dat er zwembaden genoeg zijn, maar dit zwembad is zo lekker dichtbij en altijd schoon en lekker warm.
    Haha, nou, ik ga helemaal los op die vergelijking, zoals je ziet :-). Leuk blog, zet aan tot nadenken.

    • Nicole Offenberg

      Leuk om te horen, Eef. Dat bommetje intrigeert mij ook. Toen ik klein was deed ik nog wel eens een bommetje en nu…? Tja. Ik ben nu toch ouder dan de badmeester dus 😉 wat kan ons nou gebeuren?

  4. Reshma

    Hallo Nicole,
    Wat fijn om te lezen dat ik “niet gek” ben 😉
    Ik herken me vooral in punt 6. Ik zie mezelf al aangekomen bij het (eerste) doel, maar ik zag zoveel mogelijkheden dat ik niet wist welke kant ik op moest gaan.
    Resultaat: gewoon ergens begonnen. Weliswaar ook dingen tegengekomen die niet werkten, maar dat is ook goed om te weten.
    Ik ben er nog lang niet, maar het gevoel van “onderweg zijn” geeft een goed gevoel 😀

    • Nicole Offenberg

      Zo is dat, Reshma, als je het nog niet helemaal scherp hebt, zet je eerst drie stappen en die doe je zo goed mogelijk. Je zult merken dat gaandeweg vanzelf helder wordt wat dan weer de volgende stappen worden. Dat is altijd beter dan maar blijven twijfelen en op zoek gaan naar de perfecte blauwdruk. Want zo kom je uiteindelijk niet in beweging. Goed dat je onderweg bent! Succes! Nicole

Reageer