Loslaten… maar hoe dan?!
slingeren tussen verlies en vernieuwing
“Je moet het gewoon loslaten!”
Heeft iemand dat wel eens tegen jou gezegd? Ongetwijfeld.
En wat dacht jij op dat moment? “Tuurlijk, zo gebeurd!”
Vast niet. Want als je wist hoe dat moest, dat loslaten, had je het allang gedaan. Dus niks niet ‘gewoon loslaten’.
Ook coaches vragen het zich vaak af: hoe begeleid ik mensen bij loslaten? Een mooi thema dus voor een blog.
Er is natuurlijk niet één recept.
Ha, dat zou mooie boel zijn. Bij de apotheek: “Doet u mij maar die loslaatpil, graag in grootverpakking.” Onzin natuurlijk. Loslaten is gecompliceerder dan dat en gaat veelal niet van de een op de andere dag.
Allereerst gaat het natuurlijk om: wat moet er eigenlijk losgelaten worden en waarom? Breng het verlies maar eens voluit in beeld. Waar heb je het over, over wat, wie en waarom. En welke overtuiging hangt eronder het loslaten? Ben je bang voor verlies, welk verlies is dat dan? Hoe voelt dat verlies? Wat denk je dat er gaat gebeuren? Waarvan ben je overtuigd?
En yep, verwacht weerstand bij het loslaten.
Zeker als je ertegenop ziet en het lastig vindt. Weerstand gaat negen van de tien keer over angst. Dus zeg het maar: waar ben je bang voor? En is dat echt waar? (ja, soms gaat er ook iets echt gebeuren, niks geen denkbeeldige angsten. Life is real. Breng het maar in beeld, kijk er maar eens goed naar).
Belangrijk is dat je tegelijkertijd naast het verlies ook de het nieuwe in beeld brengt: hoe ziet de nieuwe situatie eruit? En wat levert loslaten jou op, misschien niet direct, maar wel op termijn. Welk verlangen hangt er onder het loslaten? En als je denkt: niks. Dan toch: wat zou er naast het verlies positief aan kunnen zijn? Wat is het nieuwe dat er ook is en wellicht kansen biedt?
En stel je wilt iets heel graag, maar het betekent ook dat je gewoontes, mensen, oude ideeën, plannen of overtuigingen moet loslaten. Wat is precies ‘het nieuwe’? Is het een verlangen dat je vervult met het loslaten? Wat is het nieuwe dat ontstaat na het loslaten?
Loslaten is namelijk een slingerbeweging tussen verliezen en vernieuwen.
Dat vernieuwen kan over van alles gaan: herstel na verlies, bijvoorbeeld bij rouw. Maar ook vernieuwen van je bedrijf of het vernieuwen van je relaties, vriendschappen of van jezelf (als je bijvoorbeeld besluit slechte gewoontes los te laten). Het eindelijk vervullen van een verlangen dat ook vaak gepaard gaat met lastige keuzes.
Breng dus altijd het nieuwe, het perspectief in beeld.
Verder is loslaten iets dat je doet op verschillende niveaus. De hele mens laat los, zou je kunnen zeggen. Ga maar na: op spiritueel niveau heeft iets of iemand betekenis voor jou gehad. Wat was die betekenis? Soms gaat het om het loslaten van iets fysieks: iets dat je niet meer kunt, door lichamelijk ongemak of je besluit gezonder te leven en afscheid te nemen van je oude lijf.
En wat te denken van de overtuigingen die daarbij horen. Oude overtuigingen waarvan je afscheid mag nemen omdat ze je niet meer dienen. Hup: loslaten. En natuurlijk zijn er de emoties waarmee je te dealen hebt. Hoe voelt het loslaten? Hoe voelt het verlies? Vergeet daar niet bij stil te staan.
Al deze vier niveaus komen langs en vragen om aandacht als je loslaten. En werk je als coach, dan loop je natuurlijk al deze niveaus zeker langs. En dat doe je ook voor de toekomstige situatie:
Welke betekenis heeft het nieuwe voor je? Hoe wil je je voelen na het loslaten? Hoe voelt het fysieke loslaten? Of letterlijk: als je fysiek niet meer naar iemand toegaat? En welke nieuwe overtuiging gaat je helpen in de nieuwe situatie? Dat jij je sowieso redt? Loslaten gaat tenslotte over een nieuwe overtuiging, over wie je bent na het loslaten.
Dan nog de vraag die iemand mij stelde:
Kun je eigenlijk wel loslaten?
Dat hangt uiteraard af van wat of wie je los te laten hebt. Je draagt tenslotte altijd herinneringen mee in je rugzak. Loslaten gaat in feite om aanvaarden dat er iets verandert, leuk of niet leuk. Het aanvaarden van een verandering en daarmee om leren gaan is de kern van het loslaten.
Tot slot kun je loslaten op verschillende manieren: aan de binnenkant, je keuze en besluit en aan de buitenkant. Dat laatste gaat gepaard met rituelen. Kijk maar naar hoe we in onze samenleving omgaan met loslaten en eindigen: bij een begrafenis, het school verlaten, afzwaaien. We markeren het loslaten en daarmee breekt er een nieuwe periode aan.
Er zijn tal van rituelen die je kunnen helpen bij loslaten en deze kun je natuurlijk ook zelf bedenken: de fik erin, opruimen, weggooien, afscheid nemen van iemand, afscheid nemen van een plek.
Alles kan.
Ik zei het al: loslaten kent in onze samenleving zo zijn rituelen én we nemen herinneringen mee in onze rugzak. Het hele leven is uiteindelijk een groot loslaatfestijn! In die zin is loslaten in dankbaarheid een van de krachtigste rituelen die er zijn. Iets of iemand was ooit belangrijk maar nu is het tijd om los te laten.
Slingeren tussen verliezen en vernieuwen.
Loslaten en toch ook weer zaaien, opnieuw beginnen, groeien en oogsten.
It’s the Circle of Life.
Zin in meer frisse verhalen met nadenkvragen over verlangen, kiezen, coachen, durven en doen? Meld je aan en ontvang voortaan mijn blogs, podcasts en video’s. Door je aan te melden geef je toestemming je gegevens te verwerken zoals beschreven in het privacy statement.