Wat doe jij als je het niet weet?

Ooit leerde je:

Licht is beter dan donker.
Weten is beter dan niet weten.
Helderheid is beter dan onduidelijkheid.
Meer is beter dan minder.
Veel is beter dan weinig.

Niet gek dat deze periode dan ongemakkelijk voelt.

Deze tijd vraagt van je dat je comfortabel bent met onduidelijkheid, met onzekerheid, met minder, met donker en wie weet: ook wel met weinig.

Kortom, omgaan met ongemak.

Heb je dat ooit geleerd of ben je het verleerd?

Vroeger hoorde het donker bij het leven. Je wandelde met je familie over het kerkhof als een soort van uitje. Maar we hebben de dood, ongemak en onzekerheid verstopt of weggestopt aan de uiteinden. Allemaal zaken die we liever niet willen zien, laat staan over nadenken, praten of voelen.

Omgaan met onzekerheden vraagt van je dat je comfortabel bent met het donker, met niet weten. Maar het mooie van het donker is: in het donker kun je dromen. Herstellen. Pas op de plaats maken. Jezelf versterken waar nodig. Voorbereiden. In stilte. Een pauze nemen en om je heen kijken naar wat nu echt nodig is en naar wat jij nu nodig hebt.

Het donker vraagt om een reset. Het donker stelt vragen. Ook ongemakkelijke. Daarom ben je liever in beweging dan dat je stilstaat. Scroll je liever door je social media of apps op je mobiel of ga je héél erg druk zitten doen zodat je niet hoeft na te denken en te horen wat er werkelijk in je leeft. Want dan duiken de vragen op: over waar je bang voor bent, wat je mist, wat niet meer werkt of wat verdrietig of wankel voelt.

Helderheid komt pas als je loslaat. Effectief aan de slag gaan, verder gaan of aan iets nieuws beginnen heeft pas zin als je eerst hebt vastgesteld wat echt in je leeft. Het wordt pas licht als je ook aanvaardt dat het donker bij het leven hoort, dat onzekerheid inclusief is en duidelijkheid pas ontstaat als je durft te snoeien en weg te doen wat niet meer werkt. Overgave dus. Accepteren dat je het even niet weet. Je verzet opgeven dat je ‘moet’ weten. Pas dan kun je ze na verloop van tijd weer helder zien: de beroemde bomen door het bos.

Groei kan pas ontstaan als je gebruik maakt van de energie van de vernietiger. De vernietiger in jou die wegdoet wat je niet meer dient. Die snoeit, die stopt, verwijdert en loslaat, soms hardhandig, soms fluweelzacht.

Maar die vernietiger in jou de ruimte geven is eng, spannend en moeilijk. Meestal houd je halfhartig vast aan oude plannen, ideeën, spullen, relaties, gedachten en overtuigingen.

Want wie ben je zonder al die zaken? Wat blijft er dan van jou over?

Spoiler alert: veel meer dan je zelf denkt!

Je kunt pas aan iets nieuws beginnen als je de vernietiger zijn werk hebt laten doen: hem de ruimte te geven te doen wat ‘m te doen staat. Houd je vast aan wat niet meer werkt, houd je vast aan mensen, oude overtuigingen, plannen en ideeën die je energie omlaag halen, dan word je doodmoe. Blijf je tegen beter weten in vasthouden aan wat niet klopt, dan kun je in de slachtofferschapzone terecht komen, een zone die bitter maakt en die je belemmert echt verder te gaan.

Dus ga maar na.

Wat houd je vast uit angst voor het donker? Wat houd je vast uit angst voor pijn, rouw en verlies? Wat staat er op het spel dat je nog steeds vasthoudt tegen beter weten in? Je imago? Je zogenaamde bescheiden ik? Je onrealistische plannen? De gedachte dat het zwak is om ergens op terug te komen of van af te stappen? Vrienden die je niet meer wilt zien? Een aanbod of manier van werken in je bedrijf waar je allang op uitgekeken bent? Een oud idee over jezelf waaraan je nog vasthoudt? Een relatie die dood is gebloed? Iets dat je ouders jou ooit hebben aangedaan? Overtuigingen waarvan je weet dat je jezelf ermee in slaap sust?

Wat het ook is, word allereerst comfortabel met die plek tussen A en B. Die plek zonder uitzicht. Die plek tussen wal en schip: het niet weten. Dat is de allereerste stap. Iedereen die dat voor jou al deed en zich overgaf aan het niet weten, leerde namelijk ook: uiteindelijk kom je altijd weer aan de overkant. Altijd. Ja, met vallen en opstaan en veelal niet zonder kleerscheuren maar met hernieuwde levenslust.

Voel je eerst maar eens comfortabel met het oncomfortabele in plaats van te kiezen voor de schijnzekerheid van doen-doen-doen om maar door te gaan. Want hoe langer je tegenstribbelt, des te langer ’t duurt voor je echt verder kunt. En laat daarna los wat niet meer werkt. Een luchtballon kan ook alleen maar opstijgen als je de ballast overboord gooit.

Word comfortabel met je eigen niet-weten en laat de vernietiger zijn werk doen. Ga snoeien. Het is er het seizoen voor.

Zin in meer frisse verhalen met nadenkvragen over verlangen, kiezen, durven, doen? Zodat jij krachtige keuzes maakt en leeft en werkt op jouw voorwaarden? Meld je aan en ontvang voortaan mijn blogs, podcasts en video’s. Door je aan te melden geef je toestemming je gegevens te verwerken zoals beschreven in het privacy statement.

dit veld niet invullen s.v.p.