Ineens zit ‘ie naast je: De Onrust.

Je staat op een plateau met een schitterend uitzicht.
Je hebt hard gewerkt om er te komen.
Alles loopt lekker. Thuis. Op je werk. In je bedrijf.
Maar na een tijdje gebeurt het.
Heel zachtjes sluipt de onrust naar binnen.
En zodra je die onrust opmerkt, voel je je schuldig.
Want hey, je had het toch goed voor elkaar?
Anderen hebben het slechter dan jij, wat zeur je nou?
Waarom moet het dan anders?
Wat ben je voor verwend nest?

Je negeert de onrust.
Maar onrust is een teken dat je voor een keuze staat.
En dat de keuzes die je op dit moment maakt voor jou niet meer kloppen.
Ga je zo door of heb je de moed eerst te kijken naar die onrust?
Je kunt wel denken dat je die onrust kunt wegdrukken, maar hij is er.
Kijk maar: hij zit naast je op de bank en hij kijkt je recht in de ogen aan.
Aargh, typisch zo’n vervelende gast waar je niet op zat te wachten.
Je probeert strak voor je uit te kijken, maar je voelt z’n aanwezigheid.
Of hij duikt ineens achter je op en fluistert van alles in je oor.
Ja, juist als je even stil staat, neemt ‘ie je te grazen.
Als reactie ga je in de actiestand.
Je gaat heel druk doen zodat je ‘m niet hoort.
Maar z’n lokroep wordt steeds luider.

Wat je niet weet is dat onder die onrust een verlangen groeit.
Een verlangen dat misschien nog geen vorm of inhoud heeft, maar dat wel wortel schiet.
Onrust kan een teken zijn dat je toe bent aan een nieuwe stap, een volgende fase, een frisse keuze. En die keuze kun jij alleen maken.
Ga je stapelen en leg je die keuze bovenop wat er al was?
Of ga je het anders doen?
Schrap je wat niet meer klopt en vervang je dat met nieuwe keuzes?
Je bent er nog niet uit.
Je staat nog met je ene been in het oude vertrouwde.
En je andere been wil die stap in het diepe wel zetten.
Maar je twijfelt. En in je hoofd ga je rondjes draaien.
Want ergens geloof je het nog niet.
Je gelooft nog niet echt dat het mag en kan:
Je eigen tempo volgen.
Jouw verlangens onder ogen zien.
Leven en werken helemaal op jouw manier.
Erkennen dat je compleet iets anders wilt dan je omgeving.
Nee zeggen tegen wat niet meer klopt voor jou.
Je hardop uitspreken over waar jij voor gaat en staat.
Grenzen stellen: tot hier en niet verder.
Stoppen met wat eens goed voelde, maar waar je nu uitgegroeid bent.
Werk maken van wat lonkt en lokt als een sirene.
Een aantrekkelijk vooruitzicht dat je stiekem allang voor je ziet, maar onmiddellijk van tafel veegt als je eraan denkt. Omdat je nog niet de moed hebt om er voor te gaan.

Je gelooft ergens nog niet dat jij dat mag en kan.
Je doet allerlei aannames.
Over jezelf. Over je verlangen. Over wat mogelijk is.
Over wat anderen denken.
En als dat zo is zie je dat die aannames gaan over vertrouwen.
Jouw zelfvertrouwen.
Het vertrouwen dat je om kunt gaan met de gevolgen van je keuze.
Geloven dat je ‘t aan kunt. Wat er ook gebeurt.
Dat je kunt dealen met wat er op je pad komt.
Met alle hobbels en uitdagingen die elke keuze en elke fase met zich meebrengt.

Je binnenkant creeërt de buitenkant.
Het is niet zozeer: wat heb jij nodig van anderen, hoe fijn het ook is wanneer anderen je steunen. Nee, het gaat om: wat heb je nodig van jezelf om de stap te zetten, de keuze te maken?

Persoonlijk leiderschap gaat van binnen naar buiten.
Persoonlijk leiderschap draait om jouw ‘being and doing’.
Being, zijn, gaat om te erkennen wie je bent, helemaal, voluit. Ja, je talenten maar ook je duistere kanten, je getwijfel en boosheid.
Being gaat over je intuitie. Je innerlijk weten dat jou vertelt welke keuzes kloppen voor jou.
Ook al is je keuze niet de gemakkelijkste weg. Ook al zegt je omgeving dat het niets voor je is. Ook al voelen de stappen die je wilt zetten spannend.

Als je eerlijk bent naar jezelf en je kijkt naar je binnenkant, weet je wat je te doen staat. Doing gaat niet zonder being. Maar doen begint bij wie je bent. Handelen in lijn met jouw waarden, jouw persoonlijkheid, jouw eigenheid. Dat is misschien nog wel de krachtigste daad van radical selfcare.

Sta je op een plateau, heb je even geen idee welke kant je uit wilt, laat staan hoe je daar komt? Voel je een sluipende onrust? Weet dan: wegrennen of heel druk doen heeft geen enkele zin.
Stampvoet een keer als je dat nodig hebt.
Draai een avond harde muziek als je dat helpt.
Maar wees daarna stil en neem je onrust onder de loep. 
Ontdek en erken je verlangens om van daaruit je keuze te maken.
Alleen of met behulp van.
En ontdek welke mooie uitzichten er zijn, ook achter de hobbels.
De wereld is te mooi om maar op één plateau te blijven staan.

Meer lezen over Verlangen, Leiderschap, Kiezen, Durven, Doen?
Schrijf je hieronder in en ontvang voortaan als eerste mijn blogs, podcasts en video’s. Vol inzichten, tips en vragen die jou helpen werk te maken van je verlangen en keuzes.