Scrollen

‘Is deze plek vrij?’

Ik zit alleen aan een houten tafel op een ongemakkelijke houten bank. Voor me staat een zwarte vrouw. Ze is gekleed in een elegante blauwe jurk en draagt een dienblad. Ik zit aan een tafel met voor mij: een broodje falafel en een glas jus. Om mij heen klinkt geroezemoes. Mensen drommen samen rondom stands met titels als democratie en rechtstaat, internationale samenwerking en onderwijs. Ik ben op een congres en het is lunchpauze.

Ik kijk haar aan en zeg: ‘Ja hoor’, tegen mijn natuur in.

Op drukke plekken ben ik graag even alleen. Meestal pak ik dan mijn telefoon om te scrollen. Van NOS naar het weer en van Instagram naar Linkedin. Maar nu laat ik me verleiden tot een gesprek. Ergens komt ze me bekend voor maar er plopt geen herinnering op.

‘Ik heet Linda,’ zegt ze als ze naast me gaat zitten ‘Hoe vind je het congres tot nu toe?’ en neemt een hap van haar salade.

‘Interessant. Voor mij is alles nieuw maar het bevalt me wel,’ zeg ik. ‘En jij?’

Met tussendoor een hap van de salade begint ze te vertellen. Over wat ze doet en wat haar bezighoudt. Interim. Politiek actief geweest. Slavernij.

Mijn nieuwsgierigheid wordt wakker. 

Mijn scrollverlangen is compleet verdwenen. Deze vrouw heeft een verhaal. Maar de pauzetijd is kort.

Met de boodschap te connecten op Linkedin nemen we afscheid en gaan door naar de volgende ronde op het congres.

Als ik haar later via google opzoek ben ik onder de indruk. Nooitmeer is haar achternaam. Nooitmeer slavernij. Ze is de voorzitter van NiNsee, nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis.

En ineens weet ik het. Zij stond op 1 juli 2023 in de regen haar speech te houden op de dag dat de koning excuses aanbood en vergiffenis vroeg voor het Nederlandse slavernijverleden. Een indrukwekkend moment.

Een paar maanden later, na de verkiezingen, denk ik na over wat ik kan doen in deze rare tijden. Wat weten we nu echt van de ander die we ook steeds meer als anders lijken te zien. Wat kan ik doen? Ik ben geen activist. Ik voer gesprekken, dat is mijn werk. Ik gebruik graag mijn stem.

Ik bedenk een podcastreeks met gesprekken die we moeten voeren in deze tijd waarin we steeds meer tegenover elkaar komen te staan. Gesprekken met denkers, doeners en doorpakkers die zich hard maken voor een thema dat hen na aan het hart ligt. Voorlopers die de moed hebben zich uit te spreken en tegelijkertijd rekening houden met hun omgeving.

Onmiddellijk denk ik aan haar. De moedige vrouw die de speech uitsprak: Linda Nooitmeer. Zij is de eerste gast in mijn podcastreeks.

Ik zal Nooitmeer scrollen tijdens pauzes… Voortaan volg ik mijn nieuwsgierigheid en ga ik in gesprek met mensen die ik niet ken. Om te luisteren, om te horen, om na te denken over hun verhalen, verlangen, veerkracht, vastberadenheid en visie.

Jij ook?

De podcastontmoeting met Linda Nooitmeer vind je op de podcastpagina onder Denkers Doeners Doorpakkers.