Stoppen is ook een vorm van ondernemen

Deze week trok ik de stekker uit een project.
Samen met een collega-ondernemer waren we enthousiast gestart. We pakten het groot aan, investeerden op allerlei manieren en hadden geweldige gesprekken over de aanpak. We zagen het helemaal voor ons. Maar gaandeweg voldeed het project niet meer aan onze verwachtingen. Binnen drie seconden waren we het eens: we stoppen. Ik communiceerde erover via social media en kreeg een heleboel mails en reacties.

Iemand zei: voor stoppen heb je moed en ballen nodig.
Een ander zei: wat goed dat je dit openlijk deelt.
En ik was vooral verbaasd over deze reacties.

Het voelde niet als moed om te stoppen noch om erover te communiceren. Stoppen voelde als noodzaak. Erover communiceren voelde als volkomen logisch. Waarom vertellen we alleen maar over zaken die in onze ogen ‘lukken’?

Toen ik startte met ondernemen was een van mijn motto’s: ondernemen met plezier. Als mijn werk daar niet aan voldoet, dan stop ik. Het plezier in de samenwerking was er. Maar de wijze waarop het project verliep, voldeed na verloop van tijd niet aan onze verwachtingen. Blijkbaar was er ook geen behoefte aan. Kan gebeuren.

Erg? Nee.
Verdrietig? Nee, ook niet.
Jammer? Ja, maar geen drama.

Want ook dat is ondernemen. Keuzes maken. Actie ondernemen. Kijken of iets werkt. En gaandeweg toetsen of het allemaal nog klopt met wat je voor ogen had. En belangrijker nog: of het werkt voor jezelf.

En daar zat precies het punt.

Tijdens het project ontdekten we dat we iets anders voor ogen hadden dan wat er in werkelijkheid gebeurde. Typisch een geval van: het plan pakt in werkelijkheid anders uit. En belangrijker nog: dat deed iets met ons plezier. Wat nu? Soms ga je door. Net zolang tot je denkt… ja, wat denk je eigenlijk? Want dat denken bepaalt vaak onze keuzes. Doorgaan. Hup. Niet moeilijk doen. De schouders eronder. En dat zijn op zichzelf geen verkeerde woorden. Doorzetten op een weg die goed voelt, is prima. Maar doorzetten op een weg die niet meer voor je klopt, is fietsen tegen de wind in. Je komt misschien wel op je bestemming aan, maar je eindigt doodop.

Als blijkt dat doorgaan betekent dat je niet meer trouw bent aan jezelf of je er niet goed bij voelt, dan is stoppen een optie, noodzaak zelfs. Een punt zetten. Waarom vinden de meesten van ons dat zo moeilijk? Waarom ga je door met iets waarvan je diep in je hart weet dat het niet meer klopt? Laat staan dat je vertelt over iets waar je mee gestopt bent. Het zit in je aannames over stoppen. Je bent bang om te stoppen. wamt wat kan er wel niet allemaal gebeuren als je stopt? En wat vindt de buitenwereld daar wel niet van? Schaamte. Angst. Een gevoel van falen. Geen fijne vooruitzichten, dus je gaat door. We zijn zo gewend geraakt aan het moeten-doorgaan-en-doorzetten. Want stoppen is falen, zo lijkt het. Tenzij je Dirk Kuijt heet en stopt na een schitterende carrière, dan mag het 😉

Failure is not an option.
Huh? Hoezo? En hoezo failure? Wat is dat dan?

Het leven is uitproberen. Iets bedenken. Doen. Actie. Klimmen. Dalen. Vallen. Opstaan. Een zijpad nemen. Erachter komen dat iets niet werkt en weer een nieuwe weg kiezen. Of erachter komen dat iets wel werkt en doorgaan. Meebewegen met wat zich aandient. Zie hier: een pad zo kronkelig als een vette slang. Waar zit dan de failure?

Ik schreef het al eens eerder: je weg is geen ladder, maar een klimrek. En van een klimrek kun je vallen. En weer opstaan. Of een ander toestel kiezen. Of verder slingeren. Gewoon omdat dat is wat je wilt. Omdat je weet wat belangrijk voor je is. Omdat je je verlangen kent en op dat punt geen concessies doet. Krachtige keuzes maken betekent ja zeggen tegen iets dat voor jou klopt. En krachtige keuzes maken betekent nee zeggen en stoppen als het niet meer goed voelt.

Stop doing.
Stoppen is ook een optie.
Stoppen is een vorm van ondernemen.
En stoppen heeft ook alles met kwaliteit te maken.

Als ik niet 100% voel dat iets klopt, doe ik mijzelf en de ander tekort. Dan gaat werk op pure wilskracht. En wilskracht werkt alleen als het voortkomt uit iets anders: verlangen, plezier, intuitie, in lijn zijn met wie je bent en handelen op de wijze waarop je wilt leven en werken. Dan leidt wilskracht tot daadkracht. En ook dat heb je nodig om er iets moois van te maken. Maar daadkracht zonder plezier of verlangen is zielloos en voelt als stroop. En dat wil ik mijzelf én mijn klanten niet aandoen.

Omarm je wilskracht maar wend hem aan voor zaken die je energie geven.
Niet om de eenvoudige reden dat je ooit aan iets begonnen bent en het (dus?) moet afmaken. Stoppen kan je kilo’s lichter laten voelen. Ga maar na als je ooit een vriendschap stopte die niet meer klopte. Kijk maar hoe het voelde toen je die ene baan opzegde die niet meer voor je werkte. En als er nu iets in je werk, je bedrijf of je leven niet meer goed voelt, iets waarover je misschien ooit heel enthousiast was, overweeg dan eens de optie: ‘stoppen’.

Dus neem al je projecten, klanten, dingen die je doet, werk, bedrijf, vrienden, privé-leven eens onder de loep en stel jezelf de vraag:

Wat klopt voor jou?
Hoeveel plezier heb je?
Wat houd je in stand op pure wilskracht?
Waar wil je eigenlijk het liefste mee stoppen?

Maak maar eens een lijstje. En hak vandaag nog de knoop door.
Maak krachtige keuzes. En, als je wilt, vertel erover.
Want als jij iets leert, leert een ander er ook van.
Deel gerust jouw ‘stop-actie’ hieronder.
En wat de buitenwereld er van vindt, tja, who cares?
Laat je niet tegenhouden. Laat je niet stoppen.
Want daar ga je namelijk helemaal zelf over.

Jij en ik weten wel beter hoe het zit.

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.

dit veld niet invullen s.v.p.

6 Reacties

  1. Siebrich

    ik ben gepensioneerd. ik ben gestopt met werken.
    bevalt het? nee.
    klopt het voor mezelf? nee. niks doen levert me geen plezier op.
    stop dus met niets doen! kies een andere weg!
    OK. helemaal gelijk.
    maar welke weg dan? wat geeft me energie?

    Ik wilde gaan spreken bij uitvaarten. heb dat voorbereid. heb het ook daadwerkelijk gedaan.
    maar het loopt niet goed. de branche zit ‘op slot’. je komt er niet makkelijk tussen.
    misschien zijn er nog meer redenen te geven.
    doorgaan dan? je schouders eronder zetten?
    of iets anders?
    maar ja. wat dan?

    • Nicole Offenberg

      Het belangrijkste is iets te vinden dat je energie geeft en blijft geven. Daar is geen recept voor. Vaak voel je vanzelf wel aan of iets voor je werkt. En ja, soms zoek je dan verder als iets niet lukt.

  2. Monique

    Uit zo’n ‘mislukking’ ontstaat dan een heel mooi blog! Dank je wel voor het delen Nicole!

    • Nicole Offenberg

      Dank je wel!

  3. regina

    Heel herkenbaar dilemma. Wanneer stop je definitief of moet je toch juist doorzetten. Want misschien wordt het toch nog iets als ik zus of zo doe. Soms moet je nu eenmaal door de zure appel heenbijten. Inderdaad de mentaliteit waar je mee bent groot gebracht speelt een belangrijke rol. Niet zeuren, maar doorzetten. Als je het niet leuk vind dan zorg je maar dat je leuk vindt. Gewoon de kiezen opelkaar zetten etc.
    Het heeft denk ik ook te maken met wat je al hebt geinvesteerd in een bepaald project, studie of werk. Je bent al zo ver gekomen. De laatste loodjes wegen het zwaarst etc.
    Daarnaast is er nog een valkuil. Want wat ga je doen als het project niet werkt, dat je geen baan vindt of vul zelf maar in.

    • Nicole Offenberg

      Stoppen is niet het einde van de wereld. Er komt weer ruimte voor iets anders, iets nieuws. Iets dat wellicht beter past. En ook daarin zul je dan weer investeren. Er zijn geen garanties. En uiteindelijk bepaal je zelf het juiste stopmoment. En weet je achteraf ook wat er wel en niet klopte en wanneer je beter had kunnen stoppen. Maar stoppen betekent in ieder geval: je hebt het geprobeerd en een ervaring opgedaan. Dat alleen al is iets om trots op te zijn.

Reageer