Stoppen of doorgaan?

ja, je weet het wel. doe het dan ook.

Jij doet het. Ik doe het.

Doorgaan met die dingen waar je een hekel aan hebt en niet langer wilt en dan tóch denken dat je ze om kunt toveren in iets geweldigs. Deze activiteit staat beter bekend als: trekken aan een dood paard.

We denken dat iets ons gaat lukken. Tegen beter weten in. We gaan door, hup, tandje erbij, omdat we dan denken dat iets wat allang niet meer klopt, ineens wél gaat kloppen. Je blaast iets nog maar weer eens nieuw leven in, in de hoop dat het nu wel gaat lukken. Want: eenmaal ergens aan begonnen, moet je het afmaken. Ergens mee stoppen staat gelijk aan falen, toch?

Dus put je jezelf uit in stoere praat over doorgaan, doorzetten en verantwoordelijkheid nemen omdat je niet ziet dat stoppen ook een vorm van verantwoordelijkheid nemen is. Je laat je inspireren door idiote bullshit quotes over doorzettingsvermogen. En ja, doorzetten is mooi, maar dan moet het pad wel kloppen. Als je verdwaald bent, heeft doorlopen op de verkeerde weg geen enkele zin, want…. inderdaad: dan ben je nog verder van huis. Kijk, dat zou nog eens een quote moeten worden.

Je laat je zo opjagen door de ‘alles kan, als je maar hard genoeg probeert’-cultus, dat je denkt dat je een loser bent als je opgeeft. Want die overtuiging heeft zich diep in je genesteld. ‘Failure is not an option’ krijg je voorgeschoteld. Die heroische zin uit de film Apollo 13. Maar hallo, jij zit toch niet in die verdwaalde ruimteraket?

Maar het leven is geen film.

En ik zei het al: doorzettingsvermogen is mooi. Ergens voor gaan is prachtig. Alles eruit halen wat erin zit: prima. Maar waarom zou je vasthouden aan iets waarvan je weet dat het niet langer klopt voor je? Dat het niet (meer) werkt en ook niet meer gaat werken. Waarom je energie gebruiken voor iets dat eigenlijk al is doodgebloed?

Klaar. Over. Uit. 

Doorgaan met iets dat niet meer werkt.
Omgaan met mensen waarvan je geen energie meer krijgt.
Gewoontes waarvan je weet dat ze niet goed voor je zijn.

Ideeën die je had, die je kost wat kost wil doorvoeren, terwijl je er geen plezier meer in hebt. Maar ja, je hebt het nu eenmaal aan de buitenwereld verteld, dus als je nu ‘opgeeft’, wat denken ‘ze’ dan wel niet? Wie wil je nog iets bewijzen?

Oude plannen die half af zijn en die je niet op wilt geven terwijl je weet dat je er eigenlijk wel klaar mee bent want de tijden zijn veranderd. Een relatie die niet meer werkt. Je bedrijf waarvan je weet dat het niet meer voor jou doet wat je er van hoopt. De rol die je hebt aangenomen in je werk, in je bedrijf waarvan je weet dat je er al tijden klaar mee bent, maar ja, anderen vinden dat je het zo goed doet. En je bent er toch succesvol mee? (maar wat is succes nu eigenlijk echt voor je?).

Hoe je erachter komt of het dode paard ook bij jou op bezoek is? 

Stel jezelf de vraag maar: waar ben ik wel klaar mee? Waar zit geen energie meer in? Wat is een sleur geworden? Waar is het plezier uit verdwenen? Wat gaat gewoon niet meer werken?

Het antwoord dat je nu direct in je gedachten hoort, spreekt boekdelen. Je lijf zucht als je het jezelf vertelt. Je voelt ter plekke de energie weglopen. Ja, dit gedrag kost je bakken vol energie. En even: we doen allemaal wel eens dingen waar we geen zin in hebben of die ons enigszins tegen staan, maar je weet óók het verschil tussen een dood paard en even een klus doen die nou eenmaal moet gebeuren omdat het op de lange termijn iets oplevert.

Maar ja, wat gebeurt er als je stopt?

Wie ben je dan? Wie word je dan? Wat heb je dan?

En stel jezelf maar eens deze gewetensvragen: wie verraad je als je doorgaat? Wie verraad je als je stopt?

Hoewel ik niks heb met astrologie, moest ik lachen toen iemand mijn sterrenbeeld Kreeft beschreef: ‘Een kreeft laat zich liever een schaar afzagen dan dat hij zelf loslaat’.

Hhm… Dat dus.

Niet loslaten omdat je denkt dat je verliest als je loslaat. Niet loslaten omdat je ervan overtuigd bent dat je alleen komt te staan. Niet loslaten omdat je denkt dat je tóch nog iets kunt bereiken en je stiekem denkt een loser te zijn. Doorzetters staan nu eenmaal hoger aangeschreven dan stoppers…

Hoog tijd om daar eens anders naar te kijken.

Want stoppen is namelijk fantastisch. Stoppen geeft lucht, rust, nieuwe energie en ruimte voor iets nieuws. En ik vertel je hier ook niets nieuws. Je wéét ’t. Natuurlijk! Maar onderzoek nu maar eens waarom je dan niet stopt, met dat dode paard. Vanuit welke overtuiging ga je nog door?

Hoe voelt het als je per direct zou (kunnen) stoppen met dat ene waarvan jij weet dat het klaar is?

Dat dus. 

Deze periode na de vakantie is een prima moment om die keuze te maken.

Zin in meer frisse verhalen met prikkelende nadenkvragen over verlangen, kiezen, durven, doen? Zodat jij leeft en werkt op jouw voorwaarden? Meld je aan en ontvang voortaan mijn blogs, podcasts en video’s. Door je aan te melden geef je toestemming je gegevens te verwerken zoals beschreven in het privacy statement.

dit veld niet invullen s.v.p.

3 Reacties

  1. jennie

    Geweldige Blog! Dank je wel Nicole

    • Nicole Offenberg

      Fijn om te horen, Jennie!

  2. Andrea

    Ik ga stoppen. Klopt ik vind mezelf dan een loser. Want ik los-er hiermee mijn ideale zelfbeeld in voor wie ik gewoon echt ben. Moet wel moed verzamelen . Had nooit gedacht dat ik ermee zou stoppen want ik was net begonnen . Het ergste is dat ik echt van overtuigd was dit is het! Maar het bleek een jong dood paard te zijn. Ik ga niet eens beginnen om eraan te trekken.

Reageer