5 Truthbombs om over na te denken

1 – IT’S NOT A RACE

Stop met het gif van de vergelijking.
Verkijk je niet op het succes van een ander. Niemand heeft exact dezelfde mix aan levenservaring, leeftijd, talent, opleidingen, energie, geld, tijd of wat dan ook als jij. Dus elke vergelijking gaat mank.

Kies je eigen weg. Kijk alleen om je heen voor inspiratie. Niet om te kopiëren. En als je dan toch stiekem jaloers bent, wees dan prettig jaloers, niet giftig jaloers. Omdat je het een ander ook gunt. Net zoals jij het jezelf gunt. 

Stop met om je heen kijken. In de zin van: ‘Aargh. Die is veel verder dan ik!’ Of: ‘O nee, die verdient veel meer dan ik.’ Of: ‘O, help ik moet ook… (nou, vul maar in)’ Stop ook met: ‘Haha, die workshop lijkt nog lang niet vol’. Of: ‘Gheghe, dan ben ik toch véél verder.’ It’s not a race.

Maak eigen keuzes.
Leef en werk vanuit jouw voorwaarden. Doe alles op je eigen manier. Blijf in beweging. Vanuit jouw visie. Vanuit jouw verlangen. Bemoei je alleen radicaal met jezelf. En zorg radicaal goed voor jezelf. Ja, leer de kunst van het lanterfanten. Neem de volle verantwoordelijkheid voor wat je doet en hoe je leeft. Maak plezier. En lach. Vooral om jezelf. 🙂

2 – FAKING IT HAS A COST

Social media staan vol met quotes die gaan over ‘jezelf’ zijn.
Maar zijn we dat dan niet? En waarom niet? En wat is precies jezelf zijn? Je kracht laten zien? Je stoerheid? Je kwetsbaarheid? Alleen de mooie dingen?

Ik hoor vaak: op facebook laten mensen alleen de mooie dingen zien. Is dat zo? En wat dan nog? Als ze geen fake zijn, wat is er dan mis met mooie dingen? Wat is er mis met succes en blijdschap delen? Is ellende delen dan krachtiger of waardevoller? Welnee. Licht en donker bestaan naast elkaar. Licht en donker wisselen elkaar altijd af. Dat weet jij, dat weet ik.

Faking it gaat over ontkennen, over verstoppen.
Jezelf anders voordoen dan je bent. Net doen alsof iets er niet is. Of net doen alsof iets er wél is, terwijl het in werkelijkheid ontbreekt. Je vertelt over je succes, terwijl dat niet helemaal klopt of zo voelt. Of je maakt je talenten groter omdat je anders bang bent dat anderen je niet serieus nemen. Of je maakt je talenten kleiner omdat je denkt dat anderen daar niet mee om kunnen gaan. Of je doet jezelf kleurlozer voor omdat je bang bent voor een oordeel. Stop met dat voortdurende van buiten naar binnen kijken. De buitenwereld als maatstaf nemen.

Ik schreef ooit in een blog: stel dat een vogel zegt: ach, ik zal maar niet laten zien dat ik kan vliegen want dat is zo zielig voor de konijnen, want die kunnen dat niet.
Ja, duh. Wat hebben we aan een fake-vogel?

Als je kunt vliegen, vlieg.
Als je niet kunt vliegen, ga doen wat je wel geweldig kunt.
Het is prachtig om anderen datgene te zien doen wat ze van nature goed kunnen, al kun je dat zelf niet. En als je je even shit voelt, prima, laat het er zijn. Het gaat over. Maak het niet groter of kleiner dan het is. Analyseer het niet dood. Geef het niet meer betekenis dan het heeft.
We snappen echt wel dat ’t leven niet alleen maar ‘OMG-Amazing’ is. Faking it has a cost.

Hoe voelt ’t als je ontdekt dat iemand die jij vertrouwt zich anders voordoet?
Dat is het ‘woekerpolis-gevoel’. Alsof je in vol vertrouwen een polis hebt gekocht. Met later allerlei addertjes onder het gras. En je wist het niet. Je emotionele bankrekening met die persoon gaat dan in het rood.

Faking it has a cost. Altijd.
En die kosten, die betaal jij.

Je verliest jezelf.
Je verliest je geloofwaardigheid, de integriteit naar jezelf.
Je verliest de verbinding met de ander, want je houdt iets achter.

Je hebt twee gescheiden werelden gecreëerd. Een binnen- en buitenkant. Doodvermoeiend. En verschrikkelijk eenzaam.
Net doen alsof. Waarom zou je? Stop met faking. Niet in succes. Niet in ellende. Niet in kracht. Niet in kwetsbaarheid. Tell it like it is.

En weet je, zelfs dat hoeft niet. Stil zijn. Gewoon even zwijgen. Mag ook. Als dat is waar je naar verlangt. Licht. Donker. Stilte. Kies zelf. Kies voor echt.

Want wat je ook doet: faking it has a cost.

3 – …BUT DO YOU FEEL FREE?

Vrijheid is voor mij ongelooflijk belangrijk.
Dat gaat over me vrij voelen: Ultimate Freedom in alles wat ik doe. Ik heb dat altijd al gehad. Als kind al. Toen wilde ik vooral met rust gelaten worden. Laat mij maar op m’n kamertje lezen, schrijven en tekenen. Saai? Welnee, ik beleefde de leukste avonturen via boeken en verhalen.

En dan nog.

Een oordeel is niet meer dan de kijk van een ander. En een ander kijkt nu eenmaal door z’n eigen bril. Ik vond het niet fijn als iemand zich met mij bemoeide over wat ik wel en niet moest doen. Later in mijn studietijd had ik dat ook. En nog steeds.

Je vrij voelen ziet er voor iedereen weer anders uit.
Voor mij gaat het over helemaal mijn eigen keuzes maken ongeacht wat anderen daarvan vinden. Leven en werken helemaal op mijn manier, op mijn voorwaarden. Al zeggen anderen dat ’t niet werkt of anders kan, moet of hoort. Dat heeft voor mij niets te maken met een rebel zijn of ergens tegenin gaan. Ik ben ook helemaal geen rebel. Elke keer is het simpelweg de vraag: hoe voelt dit voor mij?
Op basis daarvan maak ik mijn keuze.

Maar soms sluipt het er in.
Dan doe je toch ineens iets omdat je ergens in je achterhoofd denkt: wat vinden anderen? En als ik dit zeg, lig ik er dan niet uit? Laat ik dat maar doen want anders krijg ik gedoe. Je bent bang voor kritiek. Omdat je ergens graag goedkeuring of aandacht wilt. Of je denkt dat iets zo hoort of je wilt ergens bij horen. Of er zijn gewoontes in je leven geslopen die als je ze eens goed onder de loep neemt, helemaal niet zo vrij voelen. Dingen waarop je je hebt vastgelegd maar die eigenlijk niet meer voor jou werken. Je doet ze dan nog wel omdat je hoofd zegt dat ’t verstandig is, en dat kan een tijdje prima werken, maar toch… but do you feel free…?

Elke dag kun je je gewoonten onder de loep nemen en jezelf de vraag stellen: …but do I feel free?

Ja ook als je dingen ‘moet’ doen die niet leuk zijn.
Want dan is het een kwestie van creatief nadenken:
hoe kan ik dit zoveel mogelijk vrij doen, wat heb ik dan nodig? Elke dag kun je een nieuwe keuze maken.

4 – DO WHATEVER IT TAKES TO FEEL JOY

Joy. Ik vind het een prachtig woord. Misschien wel mooier dan het Nederlandse ‘plezier’ of ‘vreugde’. Joy voelt als iets waar je van binnen enorm veel lol aan beleeft. Ik kan ongelooflijk veel joy hebben en toch kun je aan de buitenkant soms alleen maar een glimlach zien. Maar van binnen gebeurt er dan van alles. Zie het als een grote wolk die om me heen hangt en waarin zich van alles afspeelt. Dat is overigens een introvert kenmerk: aan de binnenkant kan er een overvloed aan joy als een achtbaan door je heen scheuren; aan de buitenkant zie je er niet veel van.
Aan de binnenkant is er 100% joy.

Maar wat maakt het uit?
Joy is een gevoel dat er voor iedereen anders uit ziet. Do whatever it takes to feel joy. Er is al genoeg om je druk over te maken, dus waarom niet kiezen voor waar jij joy bij voelt? Gewoon vandaag.

Niet als in grote dromen die ergens in de toekomst liggen.
Maar nu. Op dit moment. Wat geeft je joy? Als je na het lezen van dit bericht besluit je computer of telefoon op slot te doen, sta er dan maar eens bij stil. Wat is vandaag jouw ‘joymoment’? Wat doe je dan? Of wat doe je dan vooral niet? Wat heb je nodig om joy te voelen?

Do whatever it takes.

En misschien had je voor vandaag allerlei doelen. Of je hebt to-do’s voor ogen of op een briefje geschreven. Vergeet dan niet: je jaagt uiteindelijk niet een doel na, maar het gevoel dat een doel jou geeft. Daar gaat het om.

Joy. 

Want wat is een doel waard als je geen joy voelt? En die suffe klussen die je vandaag misschien ook moet doen: Do whatever it takes to feel joy.

5 – BE WILLING TO BITE

Wees bereid te bijten. Je tanden ergens in te zetten.
In je verlangen. In een lang gekoesterde wens. Gretig en gulzig. Blijf er niet over lezen tot je een ons weegt. Blijf er niet over piekeren of het wel of niet kan. Blijf niet om advies, bevestiging of toestemming vragen. Luister naar je intuïtie en je weet wat je te doen staat. En zet dan gewoon je tanden erin. Helemaal en niet halfhartig.

Wees bereid het werk te doen dat erbij hoort.
Haal je neus niet op voor wat er gebeuren moet.

Be willing to bite.

En durf scherp te zijn. Durf ook van je af te bijten als iets je niet bevalt. Natuurlijk: altijd vriendelijk en aardig. En natuurlijk: alles uit liefde enzo. Maar wees gerust scherp als ’t niet anders kan. Vanuit een heldere intentie. Kies voor wat jij belangrijk vindt. Ga staan voor wat voor jou van waarde is. En bewaak daarin je grenzen.

Gaat iemand er over heen, besluit dan dat dat niet kan. Bedrog is bedrog. Verraad is verraad. Een grens is een grens.
Be willing to bite. Als dat nodig is. Laat niet met je sollen.
 Toon geen grenzeloos begrip. 
Omdat dat zo zou horen.
Handel vanuit jouw waarden. Vergeet alleen niet na het bijten ook weer los te laten. Anders krijg je kramp in je kaken 😉 Alleen al ‘t besef dat je tanden hebt die je ergens in kunt zetten… Dat geeft je zelfvertrouwen.

Wees een doorbijter als het gaat om je verlangen.
En wees een loslater in wat jou niet meer dient. Be willing to bite.

*De truthbombs op de foto’s zijn afkomstig uit het carddeck van Danielle LaPorte.

 

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier en op jouw voorwaarden? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe. Voor meer vrijheid en plezier in leven en werk.

dit veld niet invullen s.v.p.

8 Reacties

  1. Niels

    Wederom een erg interessant, leuk en prikkelend blog! Dank hiervoor Nicole!

    • Nicole Offenberg

      Fijn om te horen, Niels! Dank je wel.

  2. Sonja van Vuren

    In alle vrijheid blij doorbijten, met m’n eigen unieke beet – dat mag ik graag doen! 😀 En loslaten lukt ook steeds beter. Al lang geen pijnlijke kaken meer gehad! 😉

    • Nicole Offenberg

      Goed zo! Pijnlijke kaken moet je ook niet willen… En lekker verder bijten en loslaten, dat je je mooi op jouw manier.

  3. Lilian

    De kunst van het lanterfanten. Je eigen avonturen beleven in je eigen hoofd. Heerlijk! En beide zo belangrijk in een mensenleven en echt niet alleen weggelegd voor kinderen! 🙂

    • Nicole Offenberg

      Inderdaad: avonturen beleven in je eigen hoofd is juist niet alleen voor kinderen, maar vooral voor volwassenen goed om te blijven doen.

  4. Peter

    Mooi !

    • Nicole Offenberg

      Dank je wel!

Reageer