De winst van vallen en opstaan
Ooit een kind gezien dat na drie keer vallen zegt: ‘Het is wel mooi geweest met dat lopen, ik stop ermee!’ Om vervolgens de rest van z’n leven liggend door te brengen.
Nee, natuurlijk niet!
Het trekt zich op aan de eerste de beste tafel, wurmt zich kreunend omhoog, doet een paar passen en valt. Om dit vervolgens nog heel vaak te doen in allerlei variaties. Totdat het gelukt is. Net als schaatsen eigenlijk.
Kwestie van vallen en opstaan. Letterlijk.
Hoe doe jij dat eigenlijk: vallen en opstaan?
En MAG dat van jezelf? Of vind je het stom dat je iets niet meteen kan? Of veel spanning voelt als je aan iets nieuws begint?
Eerlijk is eerlijk: ik kan best bang zijn om te vallen. Letterlijk dan. Die paar keer dat het hardhandig gebeurde, hield ik er de ene keer een gebroken arm aan over en de andere keer ging ik zes weken met een gebroken pink door het leven.
En wat bleek: het leven ging gewoon door. OK, die gebroken pink was lastig met schriftelijke tentamens maar als het moet blijkt ineens dat je best met je andere hand kunt schrijven. Onmogelijkheden creëren mogelijkheden.
Of wat denk je van die semi-valpartijen? Je loopt op straat en ineens glijd je uit, dat wil zeggen: nog nét niet. Je hebt een soort van zipzapmoment, maar corrigeert jezelf op wonderbaarlijke wijze. Klasse natuurlijk. Maar het gekke is dat de meeste mensen dan even besmuikt om zich heen kijken of niemand je heeft gezien.
Want het zag er natuurlijk best gek uit en we willen niet dat een ander daar getuige van is. Ik geef toe dat ik hier ook nog altijd om moet lachen: zo’n moment waarop presidentskandidaat John McCain nét niet valt maar dat wel werd vastgelegd op camera.
Gek genoeg kun je je behoorlijk schamen als je valt. En dat terwijl er bij jou vrijwel nooit iemand in de buurt is om dat precies vast te leggen. En dan nog: achteraf kun je soms toch best lachen om je bijna valpartijen en blunders.
Evenzogoed maak je je druk over je figuurlijke valpartijen. Een mislukt initiatief. Een verkeerde keuze. Een niet zo leuk voorval waar jijzelf een aandeel in had. Momenten waarop je uitgleed en waaraan je met schaamte terug kunt denken.
En toch…
Of je nu letterlijk of figuurlijk valt. 99 van de 100 keer sta je weer op, met of zonder hulp. Een ervaring rijker. Een les geleerd. Iets nieuws ontdekt. Je weet voortaan wat je wel en niet moet doen en hoe het dan wél werkt.
Het mooie alleen van een kind is: die doet dit alles spelenderwijs. Als volwassene ga je ineens heel serieus zitten doen over je volgende poging. En dat is jammer.
Daar waar een kind zich niets aantrekt van anderen als het gaat om zijn loop- of schaatspogingen, ben je je ineens bewust van ‘de anderen’ en van je gevoel ‘te mislukken of te falen’ als iets niet in 1x lukt.
Groeien is vallen en opstaan. Maar mag het wat speelser?
Als er iets is wat deze tijd nodig heeft is, is het wel spelen. Speelser kijken naar wat kan en niet kan. Creatief zoeken naar openingen, mogelijkheden en perspectieven. Spelen met andere oplossingen als je vastloopt. En ja, daarbij hoort: vallen en weer opstaan. Pijnlijk? Jazeker. Leerzaam? Nog meer.
Want de winst van vallen en opstaan heet veerkracht.
En voeg je daar spelen aan toe, dan ontstaat er levenslust. De lust om te leven, om door te gaan totdat je ontdekt hoe iets moet. De kracht om na een val weer op te staan, het stof van je af te kloppen en het op een andere manier te proberen. En ja, soms ook los te laten wat je al had en het over een andere boeg te gooien.
Inderdaad, zeker niet altijd even makkelijk, maar wie maakte je wijs dat het leven gemakkelijk was, altijd comfortabel en pijnloos?
Hoog tijd om weer te spelen met het risico te vallen en de veerkracht en levenslust om weer op te staan.
Sterker dan ooit.
Dus mocht je de komende week gaan schaatsen of gaan kijken hoe schaatsplezier eruit ziet? Let dan eens op kinderen die leren schaatsen en hoe ze vallen én weer op staan.
Huilend. Lachend. Mopperend. Spelend. Onbevangen. Vol levenslust.
En denk daar dan vervolgens aan als je weer eens verkrampt bezig bent met één van je projecten, plannen of ideeën omdat je bang bent om te vallen.
Want dit is hoe je je begeeft én overleeft op glad ijs: vallen én weer opstaan.
Zin in meer frisse verhalen met nadenkvragen over verlangen, kiezen, durven, doen? Zodat jij krachtige keuzes maakt en leeft en werkt op jouw voorwaarden? Meld je aan en ontvang voortaan mijn blogs, podcasts en video’s. Door je aan te melden geef je toestemming je gegevens te verwerken zoals beschreven in het privacy statement.