Waarom het geweldig is om jaloers te zijn

In het begin is er nog niets aan de hand.
Je bent opgestaan. Hebt ontbeten. Misschien wel de kinderen naar school gebracht.
De hond uitgelaten. Een rondje hardgelopen. Of de koppen in de krant gescand.
Tot zo ver is alles OK.

Tot je in de verleiding komt je social media te openen.
Twitter.
Wat?! Zit haar workshop nu al vol?
Facebook.
Huh? Is zij nou alweer in het buitenland?
Instagram.
Nee! Wat een jaloersmakende foto’s heeft hij geplaatst.
Linkedin
Tjonge, hoe komt hij aan al die fantastische connecties?

Gevolg: onrust.
Waarom heb ik dat niet?
Waarom doe ik dat niet?
Waarom lukt mij dat niet?

We geven het niet graag toe, maar soms…
Soms zijn we jaloers. Verschrikkelijk jaloers.
Jaloers op wat een ander is, doet of heeft.
Ja, ook jij. Ja, ook ik.

Maar weet je, jaloezie is helemaal niet erg.
Zeker niet wanneer jaloezie jou aanspoort zelf aan de slag te gaan.
En keuzes te maken die jij graag wilt maken.
Terug te gaan naar wat jij belangrijk vindt.
Geweldig dus om af en toe lekker jaloers te zijn.

Je kunt er echter ook in blijven hangen.
Je blijft dan kijken naar het succes van de ander.
Zozeer dat het je verblindt waardoor je je eigen succes niet meer ziet.
Of soms zelfs niet meer wilt zien, omdat de ander jouw maatstaf is geworden voor ‘succes’ en jij denkt dat jouw succes niets voorstelt.
Of denkt: als ik die ander maar kopieer dan word ik vanzelf een succes.
En daarmee is een copycat geboren.

Het is het gif van de vergelijking.
Dat er langzaam insluipt waardoor je compleet je eigen radar kwijt raakt.
Ongemerkt vergiftig je jezelf via je dagelijkse dosis social media.
Op diezelfde social media like je vredelievende quotes.
Maar ondertussen voer je oorlog met jezelf.
Stop.

Get your ass off the screen!
(ja mensen, soms is het lekker om iets in filmtaal te zeggen 😉
Hoog tijd voor het tegengif. Vijf keuzes die jij kunt maken.
Om jaloezie voor jou te laten werken.

1 – Zet je verlangen om in actie.
Terug naar jou. Richt je op jezelf.
Geef eerlijk antwoord op de vraag wat de achtergrond van je jaloezie is.
Wat ontbreekt er waar je zo naar verlangt?
En wees eerlijk: is het angst om iets te missen of een verlangen om iets te ervaren?
En waar staat dat verlangen voor? Kijk of je dat verlangen kunt omzetten in actie.

2 – Waardeer wat er is.
Appreciative Inquiry is een krachtige tool die in organisaties wordt gebruikt om te waarderen wat er is. We vergeten te vaak hoe rijk we al zijn, hoeveel mooie ervaringen we al in onze rugzak hebben. Onderneemster en beeldend kunstenaar Marloes van Zoelen is daar een uitzondering op. Elke dag tweet zij op een hele mooie manier over haar #lichtpuntjes.
Wat waardeer jij nu al? In jezelf. In wat je doet. In wat je hebt. En vooral in wie je bent?

3 – Leer van de ander.
Kijk gerust naar iemand die je bewondert of waar je stiekem jaloers op bent.
Maar niet als maatstaf voor jezelf.
Stop met jezelf om de oren te slaan.
Doe als een cultureel antropoloog. Ga nieuwsgierig op onderzoek uit.
Wat doet hij of zij wat jij nog niet doet?
En zou jij dat ook willen? Past het bij je?
Stel het vast. Schrijf het op. Vertaal het naar acties die bij jou passen.
Of concludeer dat je prima tevreden bent zo.
Ga je eigen weg. Maak je eigen keuzes. Word geen copycat.

En vergeet niet dat we alleen de buitenkant van iemand kunnen zien.
We vergelijken maar al te graag onze binnenkant met de buitenkant van de ander.
Dat is per definitie een ongelijke vergelijking.

4 – Definieer hoe succes voor jou voelt.
Ineens heb je jezelf wijsgemaakt dat succes staat voor… nou vul maar in.
Een bepaald inkomen, omzet, veel spullen, tig vrienden of tig klanten?
Laat die definitie van succes eens los en formuleer opnieuw – en dit is een belangrijke vraag – hoe voelt succes voor jou?
Vrij? Onafhankelijk? Avontuurlijk? Bruisend? Gelukkig? Tevreden?
En formuleer dan pas: wat kun jij doen om je zo te voelen?
Daar ligt de echte sleutel tot succes.

5 – Bemoei je met je eigen zaken.
Mocht je toch uren op social media willen doorbrengen, laat je dan gerust meeslepen door je jaloezie. Wentel je in dat gevoel. Helemaal. Net zolang tot je er genoeg van krijgt en ontdekt dat jaloezie je alleen verder brengt als je er iets mee doet, voor jezelf.
Niet als gif, wel als inspiratie.
Jaloezie is een krachtige schop onder je kont om werk te maken van je eigen zaken.
Bemoei je dus ook alleen maar met je eigen zaken.
Het is het enige waar je invloed op hebt.
Het is het enige waar je je kostbare energie op kunt richten.

En… waar kun jij jaloers op zijn? Deel het gerust in de comments.
En vertel me ook wat je met die jaloezie gaat doen. Ik ben heel nieuwsgierig…

Ps. En mocht jij jaloers zijn op mensen die goed knopen kunnen doorhakken.
Terwijl je zelf maar blijft wikken en wegen als je een keuze wilt maken?
Dan komt dat mooi uit.
Op donderdag 15 oktober om 20.00 uur geef ik een live gratis webinar:
Van uitstel en twijfel naar krachtige keuzes.
In dit webinar geef ik je 5 tips waarmee je afrekent met al dat gewik en geweeg.
En keuzes gaat maken. Krachtige keuzes.
Wil je meedoen? Geef je dan hier op. ’t is gratis.

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.

dit veld niet invullen s.v.p.

9 Reacties

  1. Sonja van Vuren

    Er zijn ongetwijfeld mensen die juist jaloers zijn op jóu. Dat was het eerste waar ik aan moest denken na het lezen van deze blog, Nicole. 🙂 En in antwoord op je vraag:

    Toen ik nog in loondienst zat, was ik jaloers op mensen die in mijn ogen ‘echte ondernemers’ waren – risico nemen, durven investeren, iets vanaf 0 opbouwen, mensen in dienst nemen. Zoals jij ook al aanstipt, is zoiets juist een uitstekende verlangen richtingaanwijzer. Dus…

    Bijna 3 jaar geleden die ondernemerssprong gewaagd, ontdekt dat ik geen werkgever-ondernemer ben en dat zelfstandig ondernemerschap mij past als een op maat gemaakte jas. Inclusief alle risico’s en haken en ogen. Wég jaloezie.

    PS – Mijn verleden-ik zou jaloers zijn op mijn huidige-ik. 😉

    • Nicole Offenberg

      Mooi hoe je je jaloezie van destijds zelf hebt aangepakt. Herkenbaar wat je schrijft over de bewondering die je kunt voelen voor ondernemers die risico’s durven nemen. En wat een prachtige laatste zin! Daar zit ook wel een blog in… 🙂

  2. Lilian

    Jaloers is een groot woord. Zo voelt het niet. Het voelt meer als: Wauw….dat wil ik ook! En in mijn geval heb ik dat met mensen die ergens volledig voor durven gaan en een soort blindelings vertrouwen hebben dat het ook goed gaat komen. Mensen die gewoon doen, intuïtief, en alles lijkt ook altijd gewoon verbazingwekkend goed te gaan! Dát….dat zou ik ook graag willen durven.

    • Nicole Offenberg

      Heel herkenbaar, Lilian, die ‘jaloerse bewondering’ die je voor iemand kunt hebben. Je weet dan ook meteen wat je nog te doen staat en te bekijken wat jij zelf zou kunnen doen, op jouw manier. Dank je wel voor je reactie!

  3. Noëlla

    Prachtige blog Nicole. Ik zie het zoals jij zegt, als inspiratie om nieuwe wegen in te slaan. Ben ook ook nooit jaloers vanwege een resultaat, wel op de moed die iemand heeft om er helemaal voor te gaan. Dank je voor het delen.

    • Nicole Offenberg

      Graag gedaan, Noella, leuk dat je reageert. Ja, naar de moed van anderen kunnen we met die jaloerse bewondering kijken. Herkenbaar.

  4. Carolien

    Nicole, ik lees jouw blogs altijd graag! Ze hebben pit, ik vind de humor c.q. zelfspot vaak geweldig en ik vind herkenning als introvert 😉

    Sinds ik kan inzien dat jaloezie vaak een verkapt verlangen is durf ik ook toe te geven dat ik weleens jaloers ben (en dan bedoel ik niet de jaloezie waarbij je de ander iets niet gunt).

    Dus ja, ik ben jaloers op jouw prachtige blogs! (ik houd van taal en van schrijven maar waar ga ik dan over schrijven?) En ja, ik ben jaloers op mensen die iemand hebben gevonden waar het geweldig mee klikt, om weleens mee samen te werken, zodat 1 + 1 uitkomt op 3! (ik kies vaak de veiligheid van “ik red het wel alleen”….dat is dus niet altijd waar) En ja, ik ben weleens jaloers op coaches die “de aanvragen-stroom niet aankunnen” 😉 (ik vergeet dan dat ik nog maar net een klein jaartje bezig ben met dit vak).

    Het gevoel dat onder mijn verlangens zit is volgens mij dat ik best wat GROTER/GROOTSER zou willen zijn (figuurlijk, want ik ben best groot met mijn 1.78m). Ik heb genoeg ruimte, energie, etc. daarvoor.

    Genoeg te verlangen dus, maar ook genoeg te genieten van wat er al wel is. Mijn dierbaren vinden mij vaak juist daadkrachtig en moedig, misschien wil ik soms gewoon te snel. Geduld is een schone zaak.

    Wat jou betreft:

    Shine on, Nicole! (eh ja, ik vind een Engelse kreet ook lekker af en toe….)

    • Nicole Offenberg

      Wat een prachtige reactie, Carolien! Dank je wel voor de mooie complimenten. En je herkenbare verhaal. Mooi dat je je jaloezie ook kunt zien als een verkapt verlangen.
      En wat leuk dat jij dat ook hebt: af en toe klinkt het in het Engels gewoon mooier, dus…
      Ik wens jou dat je heel GROOT wordt, in welke vorm dat dan ook maar is: zolang het maar goed voelt voor jou. Je doet mooie dingen (ik heb stiekem even snel gekeken naar je site). En ach ja, geduld….. Soms wil je gewoon sneller.
      Blijf schrijven, je kunt dan wel jaloers zijn om mijn blogs (ha, die ik in het begin niet eens durfde te plaatsen, kun je nagaan), maar ik lees dat jij ook heel prettig formuleert. So shine on, girl!

  5. Diesna Loomans

    eens eens eens!! Leuk stukje, Mijn vader heeft mij altijd heel erg veel bijgebracht over het gunnen, de gunfactor altijd hoog houden! I WILL COME BACK 2 YOU! Liefssss Dies!

Reageer