Waarom kiezen als alles kan?
Hoe je al je interesses een plek geeft in je werk
De hoofdredacteur van de Donald Duck is met pensioen.
Ik las het in een serieuze krant.
Even stond de wereld stil. Mijn fantasie sloeg op hol.
Zou ik? Kon ik? Wilde ik?
Werken bij het leukste stripblad aller tijden.
Mijn meisjesdroom.
Ik was bereid mijn bedrijf aan de wilgen te hangen en onmiddellijk naar Duckstad te verhuizen.
Voor een paar minuten dan.
Na één kop koffie kwam ik weer bij zinnen.
Waarom wilde ik zonet mijn werk inruilen voor een baan bij Donald Duck?
Ik wil helemaal niet in loondienst.
Integendeel.
Maar wat was het dan wel?
Waar verlangde ik naar?
Ik dacht na.
Het ging me niet om de baan.
Werken bij de Donald Duck stond voor andere dingen.
Creativiteit. Mooie dingen maken.
Een groot publiek bereiken met een magazine.
Ik hoefde helemaal niet te stoppen met mijn bedrijf.
Dat was een opluchting.
Veel van mijn klanten worstelen met hetzelfde dilemma:
‘Ik moet kiezen.’
Je kunt niet van al je verlangens je werk maken.
O nee?
Tijdens de zomervakantie las ik “The Renaissance Soul” van Margaret Lobenstine. Een boek dat gaat over mensen met veel verschillende interesses. De ondertitel luidt: ‘life design for people with too many passions to pick just one’. Terwijl dat wel van je gevraagd wordt.
Je kiest één studie en richt je op één loopbaan.
Eenmaal op die ladder lijkt er weinig ruimte voor iets heel anders.
Tenzij je radicaal switcht en kiest voor een wending in je loopbaan.
Lobenstine laat in haar boek zien dat dat niet hoeft.
Je kunt je interesses integreren in je werk.
Ze noemt werk een paraplu waaronder je al je interesses kunt hangen.
Ben jij ook iemand die veel verschillende dingen wil doen?
Stel je zelf dan de wondervraag.
Stel, alles kan en alles mag, wat zou je dan willen doen?
Wat hangt er onder jouw paraplu?
Theater maken? Psychologie studeren? Profvoetballer worden? Wijn proeven?
Schrijf het op. Maak een lijst.
En kijk dan eens goed wat er staat.
Vraag je dan af:
Hoe kun je theater maken in je werk?
Waar staat psychologie studeren voor?
Hoe word jij profvoetballer in je eigen bedrijf?
Waar kan wijn proeven een deel worden van je bestaan?
Associeer: leg verbanden tussen wat je nu al doet en graag zou willen.
Waar staat jouw interesse voor?
Hoe kun je je hobby naar je werk vertalen?
Combineer: er is meer mogelijk is dan je nu denkt.
Zo zijn er ondernemers die zelf kunstenaar wilden worden die nu voor kunstenaars werken.
Zo zijn er teamcoaches die hun kookhobby inzetten door het geven van teamcoaching tijdens kookclinics.
Ik geloof dat iedereen kan leven en werken op z’n eigen manier en dat je elke dag die dingen kunt doen waar jij blij van wordt.
OK, profvoetballer zit er voor mij niet meer in.
Maar ik heb wel m’n eerste tekenfilmpje gemaakt. En een blog is ook een magazine. Er zijn duizenden vormen waarin je jouw verlangen een plek kunt geven in je werk. Die vormen bedenk je zelf. Jij bent de baas. Jij kunt kiezen.
Je droomplek creëer je uiteindelijk zelf.
Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.
Ik heb ook geleerd van ‘verkeerde’ keuzes: ze zijn ook onvermijdelijk op je pad. Achteraf bekeken kunnen dit dan wel weer goede keuzes geweest zijn omdat ze je bijv. met iets of iemand in contact hebben gebracht wat anders niet meteen gelukt zou zijn. Of ze hebben je blik verruimd.
Het is een combinatie van ratio en intuïtie of misschien van bewuste en onbewuste keuzes….Een boeiend onderwerp in ieder geval.
Hoi René, ja, een boeiend onderwerp. Dank je wel voor je reactie. Tja, ‘verkeerde keuzes’. Je maakt een keuze op dat moment, met de intenties van dat moment. Ja, je kunt je intuitie op dat moment negeren en er later achter komen dat die keuze niet de juiste was.
Elke keuze heeft een gevolg. Maar dat kan, zoals je zegt, wel onverwachte ‘winst’ opleveren: een ontmoeting met iemand die waardevol is, een levensles die je anders niet had gehad. Ik probeer altijd maar mild te kijken naar de ‘verkeerde keuzes’ die ik zelf heb gemaakt.
Wat is de beste keuze die je ooit hebt gemaakt?
Hoi Nicole, heerlijk wat je schrijft! Vroeger dacht ik ook altijd ‘ik wil te veel’, tegenwoordig niet meer, en daar word ik veel blijer, creatiever én productiever van :).
hartelijke groeten, Marianne
Dank je wel voor je reactie, Marianne. Dat is precies waar het om gaat: word je er blij, creatief en ook nog productief van. Wat combineer jij allemaal?
Interessant.. ik geloof dat ik dat ongeveer wel doe nu.. maar dat is eigenlijk ook heel toevallig tot stand gekomen. Het klopt als een bus, maar 20 jaar geleden nog niet en 10 jaar geleden ook niet.
Hoi Kitty, wat bedoel je met ’toevallig tot stand gekomen’? Kwamen er dingen langs en ben je die gewoon gaan doen? En waarom klopt et nu wel voor je?
Tja.. het klopt als een bus, maar de weg er naartoe is nogal hobbelig!
Misschien dat ik dat boek maar eens moet lezen, ben benieuwd : )
Groetjes, Hazel
Hallo Hazel, klopt, die weg kan hobbelig voelen, als een slingerweg. Helaas lopen niet alle lijnen rechtstreeks van A naar B. Soms is een loopbaan net een slingerplant 🙂 Het boek hielp mij in ieder geval inzien dat er verschillende wegen zijn die mogelijk zijn, dat er niet 1 weg hoeft te zijn. En dat je soms denkt dat je bepaalde wegen moet uitsluiten, maar dat dat dus niet hoeft als je er slim en creatief mee omgaat.
The Renaissance Soul klinkt ook wel goed. Leonardo Da Vinci was er ook een, dus je bevind je in goed gezelschap 🙂
Hartelijke groeten, Nicole
Zo waar, Nicole. heel goede tip!
Hoi Nicole,
Wat een leuke en heldere blog!
Ik ga hier zeker mee aan de slag. Eens kijken wat er onder mijn parapluutje hangt 🙂
Groetjes,
Kirsten
Dank je wel, Kirsten! laat gerust nog eens weten wat er onder jouw paraplu hangt.
Interessant te zien hoe een geschiedenis zich ontwikkelt. Op dit moment hoor en lees je vaak dat je móet kiezen en je móet focussen omdat het anders voor klanten niet te begrijpen is wat je doet of wat je kunt maar, in de Renaissance was de Homo Universalis juist het ideaalbeeld. Voor mij persoonlijk zit ‘m de uitdaging in het naar de “buitenwereld” toe duidelijk maken dat al die dingen die ik doe met elkaar te maken hebben …
Mooie aanvulling. Dank je wel!
Niks moet, vind ik. Maar het is wel handig dat mensen weten en snappen wat je doet. Dat vraagt om creativiteit. De kunst zit ‘m in helder naar buiten te brengen wat je doet. En je talenten en interesses die jij verenigt aan één paraplu op te hangen. En inderdaad: een generalist was eerder zeer gewenst. Nu is de trend specialisatie. Dat dwingt tot kiezen, waar veel mensen een hekel aan hebben. Aan de andere kant: mensen zijn gelaagd in hun kennis en talenten. Juist die gelaagdheid kan het interessant maken jezelf neer te zetten in een toch heldere keuze. Beniewd wat het voor jou gaat worden.