Lijd jij ook aan Anderitis?

De meesten van ons lijden aan Anderitis.

Ja, je leest het goed: Anderitis.

Wat dat is?

Die voortdurende aandacht en zorg voor anderen. Vooral een vrouwenkwaal. Je partner, kinderen, ouders, vrienden, klanten etc. Je voelt je (over)verantwoordelijk voor hen. Hebben ze het goed, kun je nog wat doen, moet er nog wat gebeuren.

Die tweede vorm is het continu kijken naar anderen. Wat anderen doen, niet doen, zeggen, schrijven, posten, ervaren of wel doen wat jij niet doet. Vrouwen die kijken naar andere vrouwen. En die hebben dan onderhuids een mening over elkaar. Kortom, de Anderitis variant op ‘gluren naar de buren’.

Disclaimer: ik zeg NIET dat vrouwen moeten stoppen met verbinding. Maar die voortdurende aandacht en focus op anderen, de anderitis, doet je de das om. Houdt je weg bij jezelf. Bij je verlangens, je keuzes, je mening, je leiderschap en levenslust.

En het ergste is nog dat je die anderen opvoert als alibi voor je eigen keuzes. ‘Nee, ik kan nu niet komen want mijn kind… ‘Nee, ik ga dat niet doen want ik zag bij … dat dat niet handig is’.

Als je dit ook maar een beetje herkent: met Anderitis tast je een hele belangrijke vorm van vrijheid aan, namelijk het maken jouw eigen keuzes. En daar voor te gaan staan. Ook als die compleet afwijken van je omgeving.

Weten of je aan Anderitis leidt? Check maar:

Wat is een keuze die je graag wilt maken, maar waarbij je meteen de mening van ander op het netvlies krijgt die je als belemmering opvoert voor je keuze?

Dat. Dus.

Reken af met Anderitis. Hoe: door weer autonoom te verlangen, te voelen en te doen. Stof je eigen verlangens af en maak vandaag nog die ene keuze. Jij weet welke.