Ben jij baas in eigen bedrijf?
Vanaf nu zou je alles anders doen.
Je werd zelfstandig ondernemer omdat je niet meer voor een baas wilde werken.
Het was wel mooi zo.
Jij wilde voortaan zelf bepalen wat je deed en met wie.
Op verjaardagen vertelde je trots:
‘Nee hoor, dat hoef ik niet meer. Ik beslis nu helemaal zelf. Ik ben eigen baas.’
Vanaf nu zou jij voor spannend werk kiezen dat er echt toe deed.
Geen verplichte klusjes meer waarbij je je verveelde.
Jij ging je eigen visie en missie bepalen, jouw why.
Je dromen leven en je hart volgen.
Niet meer al die herrie om je heen in een opgeleukte kantoortuin.
Geen idiote cultuursessies meer om de neuzen dezelfde kant uit te krijgen.
Laat staan dat je nog werkte voor managers die geen idee hadden waar ze over praatten.
Nee, jij zou het heel anders doen.
Wat gebeurde er?
In no-time had je die ene baas ingeruild voor heel veel bazen.
Klanten die van alles van je wilden.
Precies op het tijdstip dat het jou niet uitkwam.
Je ging stiekem mopperen over je klanten en je administratie.
Maar ja, hé, het zijn wel je klanten, dus… hup, je ging aan de slag.
Voor je het in de gaten had, werd je werknemer van je eigen bedrijf.
Sterker nog, je ging je ook zo gedragen.
Na de start van mijn bedrijf zag ik mezelf ineens zitten achter m’n laptop.
Mopperend omdat ik weer zo stom was geweest om die ene opdracht aan te nemen.
Waarvan ik vooraf al wist dat ik er chagrijnig van zou worden.
Ik zat aan tafel bij de opdrachtgever en hoorde de alarmbel:
Niet doen. Niks voor jou. Wegwezen.
En ik zei vrolijk: ‘Ja hoor, Leuk.’
Waarom deed ik dat?
Ik realiseerde me ineens dat ik als werknemer was blijven denken.
In patronen en structuren uit mijn loondiensttijd.
Keurig achter m’n bureau om 8.00 uur terwijl ik geen ochtendmens ben.
Aan het werk in de rol die de klant mij had opgelegd.
Zonder na te denken of de klus echt bij mijn koers paste.
Ja, ik wist wel wat ik wel en niet wilde, maar handelde daar te weinig naar.
Voor visie, een strategie of een why maakte ik geen tijd.
Mijn dagen werden bepaald door dat wat op me afkwam.
Ik dacht dat ik heel pro-actief en onafhankelijk bezig was.
In werkelijkheid was ik zo reactief als de pest.
Ik was degene die alle bordjes hoog probeerde te houden om iedereen zo goed mogelijk én tegelijk van dienst te zijn. Ik was allang blij dat het in mijn eerste ondernemersjaar zo goed ging met mijn bedrijf. Stiekem voelde ik me een verwend nest als ik alleen al dacht: ‘dit wil ik niet!’
En ik was boos. Ondergronds boos.
Net als in loondienst toen ik van de ene naar de andere opdracht rende.
Hoezo vrijheid als je eigen baas bent?
Was ik echt iets opgeschoten?
Als je zo onderneemt, word je werknemer én dictator tegelijk.
Naar Noord-Koreaanse snit.
Want luister maar eens goed naar wat jij tegen jezelf zegt als je vindt dat je even te weinig doet. Dat is niet eens bazig.
Dat is de taal van een dictator.
De zweep erover, hard werken en niet zeuren. Hoezo ‘even tijd voor mezelf’?
Je bent pas succesvol als je heel hard werkt. Toch?
’s Avonds nog even door. Vrije dag? Mmm, deze week even niet.
Lunchen? O, dat doe ik wel achter m’n bureau.
Vakantie? Alleen als de wifi het daar ook doet.
Als je dit herkent, vergeet je iets essentieels.
De baas: dat ben jij.
Jij bent het die ja zegt tegen alles.
Jij bent het die je agenda vol laat lopen.
Jij bent het die bepaalt of je ’s avonds die laptop nog open klapt.
Jij bent degene die de koers uitzet en de keuzes maakt.
Hoe staat het nu met je dromen van vrijheid en zelfstandigheid?
Waar is het jou allemaal om begonnen?
Als zelfstandig ondernemer is er geen ‘baasloos imperium’.
Kon je je ooit nog verschuilen achter je loondienstbaas.
Jij bent het die nu de lakens uitdeelt.
En ik weet ook wel dat het woord baas je tegen de borst stuit.
Of dat je denkt: nou, nou, leider, baas… wat een grote woorden.
Zou goed kunnen.
Het woord baas vinden we niet van deze tijd: het is te hiërarchisch en te plat.
En leider is ook weer zo groot.
Wie ben jij om jezelf leider te noemen?
Toch wordt het hoog tijd dat je dat wel gaat doen.
En wel vanaf nu.
Zeker als zelfstandig ondernemer.
Jij dient je strategie te bepalen. Je werkweek structuur te geven.
Wie anders moet de regie nemen?
En daar gaan veel ondernemers de mist in.
Na de euforie van de eerste ik-ben-los-periode volgt vaak de dip:
Hoe maak je de juiste keuzes?
Hoe geef je structuur aan je weken?
Veel ondernemers worstelen hiermee.
Werken in loondienst is nu eenmaal wezenlijk anders dan werken in je eigen bedrijf.
Neem de leiding over je bedrijf.
Pak de regie over je werk.
Maak keuzes vanuit jouw visie: wat doe je wel en wat doe je niet?
Met wie werk je en met wie niet?
Waarop zeg je nee of juist volmondig ja?
Hoe ziet je weekplanning eruit?
Wat is echt belangrijk?
Wat wil jij doen en wat kan een ander voor je doen?
Waarin investeer je?
Hoe benut je jouw kwaliteiten zo goed mogelijk?
Hoe heb en houd je plezier in wat je doet?
Bij leiderschap hoort dat je de volledige verantwoordelijkheid en regie neemt.
Jij bent de baas.
Gedraag je dan ook zo.
Wees die zelfstandig ondernemer én leider.
Dus pak je agenda.
Prik een ‘heidag’ met jezelf.
Kies een fijne plek en vraag je af: hoe ben ik bezig?
Ben jij echt de baas van je eigen bedrijf? Of maak je jezelf afhankelijk van anderen?
Wat gaat goed, wat wil je anders? Wat is belangrijk voor je?
En welke keuzes wil je vanaf nu graag maken?
Zorg voor een visie en een strategie die bij jou en je bedrijf passen.
Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.
Dat wat het leukste en mooiste is van zelfstandig ondernemerschap en zelfstandig leiderschap is tegelijk ook het moeilijkste vind ik. Want tja ik ben de enige die echt die agenda bepaalt en omdat er altijd wat te doen is voor het bedrijf, kan ik dus zo maar in de valkuil van doordraven rollen. Gelukkig kan ik wel heel goed kiezen welke opdracht ik wel en niet aan neem. Omdat ik daarvoor mijn drie belangrijkste persoonlijke waarden in zet. Want als ik volgens die waarden werk, doe ik het werk met de meeste energie en op een manier die echt bij mij past. En bij zelfstandig leiderschap hoort ook investeren in hulp voor de zaken waar ik nog niet zo sterk in ben. Dat is dus mijn manier van regie voeren over mijn ondernemerschap, met vallen en opstaan en soms met een traan maar meestal met heel veel plezier.
Ps. Ik verzorg van die fijne heidagen aan zee waar je dat goede gesprek met jezelf kunt voeren 😉
Je waarden vormen een goed kompas. Mooi om te lezen dat je op basis daarvan kiest. Ze houden je ‘op het rechte pad’. Het is goed om deze goed voor ogen te houden. En daarnaast is het antwoord op de vraag: wat wil ik uiteindelijk neerzetten en waarom ook een belangrijk handvat. Succes met vallen en opstaan 😉
Oooo wat heerlijk herkenbaar. hihi. En wat fijn dat je hier over schrijft. Gelukkig help jij me hier mee, anders zat ik nog te worstelen met precies dit. Waarom krijgen we geen ondernemersles op school, of bestaat er een cursus ‘ondernemen in de praktijk’ die ik niet ken? Ik zie mogelijkheden. 😉
Ik kijk al weer uit naar je volgende blog.
Haha, ondernemersles op school… uiteindelijk leer je door te doen, te ervaren wat wel en niet bij je past. Net als zwemmen en dan uitkijken dat je niet verdrinkt 😉
Dit is inderdaad wel echt iets dat ik heb moeten leren. Al moet ik er wel bij zeggen dat zelf de verkeerde opdrachten aannemen of te veel opdrachten aannemen echt anders voelt dan wanneer het door een ander wordt opgelegd.
Ja, dat herken ik wel. Door een ander opgelegd voelt anders. Dan kon ik al meteen merken wat ik wel/niet wilde. Wanneer ik zelf een verkeerde klus aannam, zag ik ergens ook nog wel waarom ik dat deed. En dat praatte ik dan aanvankelijk ook goed voor mezelf. Wanneer je zelf een verkeerde klus aanneemt, voelt het toch alsof je er meer vrijheid in hebt het naar je hand te zetten. Dat is mijn ervaring. Al merk ik tegenwoordig veel scherper: dit wel/niet. Naar die ingeving luisteren scheelt een hoop gedoe.