‘Je lijkt steeds jonger’…

‘Je lijkt steeds jonger.’

Tja. Wat moet je met zo’n opmerking die als compliment is bedoeld?

In veel culturen wordt wijsheid en leeftijd gevierd, hier weggestopt naarmate je ouder wordt. Je hoort blijkbaar jong te lijken. Jong lijken is goed. Jong zijn nog beter.

Ga maar na vanaf welke leeftijd je ineens moet raden hoe oud iemand is. Of als je een vrouw vraagt: hoe oud ben je, fluistert ze haast beschaamd ‘iets van 40 plus’.

Come on!

Het gaat in deze tijd niet om jong, het gaat om levenslust.

Het gaat niet om rebels, het gaat om zijn wie jij wil zijn.

Het gaat niet meer om ‘kijk mij eens stoer doen’, maar om ‘dit wil ik beleven’. Of dat nu gaat om pottenbakken of parachute springen.

Het gaat niet om elkaar de maat nemen, maar om je eigen meetlat te zijn.

Alles wat hoort, mag overboord.

Een andere tijd vraagt om anders denken, kijken en doen. Helemaal in deze tijd.

Deze tijd gaat om het maken van keuzes. Doe je dat niet dan wordt er voor je gekozen.

Oeh, kan dat wel in deze ingewikkelde tijd?

Maar wie heeft er wat aan als jij treurwilg in de put gaat zitten?

Dit is de tijd van EN-EN. Betrokkenheid EN beleven wat jij wil beleven. Opstaan EN een open mind hebben voor wat er om je heen gebeurt.

Deze tijd vraagt om levenslust en veerkracht. Om vertier en verantwoordelijkheid. Realiteit en kwaliteit.

En als de wereld dan toch op z’n kop staat, dan ook graag zonder regels over hoe het hoort. Want je bent veertig, vijftig, zestig misschien. Wie zegt dat dan je tijd voorbij is? Of dat je jong moet lijken?

Alle heilige huisjes staan allang niet meer. Het is de tijd voor keuzes. Hoog tijd om uit die keuzestress van wie of wat je moet zijn te stappen. Het gepieker voorbij. Los van je leeftijd.

Levenslust it is!