Laat je kennen

“Onze Nicole zit met een doek op de kop!”

Ik hoor het ze zeggen: mijn ouders…

Maar dat kan helemaal niet want ze leven al vijftien jaar niet meer. Toch zouden ze het gezegd kúnnen hebben met de vraag: ‘Moet dat zo?’

Ik zou het uitleggen en we zouden erom lachen. En of ze die doek nou wel of niet zouden begrijpen, het doet er niet toe.

Ik moet glimlachen bij de gedachte, want dit is exact wat er vaak gebeurt. 

Ook bij jou. 

Niets zo spannend als tevoorschijn komen.  Onder die doek vandaan. Weg met die verhullende sluiers die je mening, je onomwonden kijk en verlangens verbergen. 

Soms zitten stemmen van anderen in je hoofd. Van je omgeving. Je familie. Je vrienden.

“Ze zullen wel denken dat…” vul maar in.

Die stemmen gaan een eigen leven leiden. Voor je het weet voer je in gedachten hele gesprekken die niet echt plaats vinden en ook nooit plaats zullen vinden. Maar die wel je gedrag kunnen beïnvloeden. Uitspraken die je zelf bedenkt en waarvan je overtuigd bent dat de ander die gedachte ook heeft. 

Gevolg: je presenteert de sneeuwvlokversie van jezelf. Het lijkt mooi zo’n vlokje, maar hij blijft niet liggen. Wat je wil zeggen verdwijnt als sneeuw voor de zon. Hooguit blijft er iets waterigs over. 

Truthbomb: je gedachten zijn niet waar en het is niet echt. Al ga je dat bijna geloven. Ik zie het online ook wel eens voorbij komen. Mensen schrijven dan: ‘Je zult wel denken dat…’ of ‘Ik weet dat jullie…’. 

Nee, lieverd, dat denken wij helemaal niet.  Dat kun je niet weten. Allemaal aannames. 

Waarom je gedrag afstemmen op iets dat alleen in je hoofd bestaat?

Oké, nu kun je ook stoer zeggen: daar moet je je niets van aan trekken. Maar dat is ook weer te makkelijk. Je bent een sociaal wezen. Je geeft om anderen en daardoor ook om wat ze zeggen. Natuurlijk kon het me raken als mijn ouders iets zeiden. 

Maar wat je ermee doet en hoe je ermee dealt is en blijft een keuze. Voor je het weet zit je in je 8-jarige versie iedereen te pleasen terwijl je nota bene de volwassen versie binnen handbereik hebt. Kom onder die doek vandaan. 

Kom tevoorschijn. Met je keuzes. Je visie. Je verhalen. Je vragen. 

Je laten kennen is de ultieme manier van verbinden.

Kop rechtop in de wind! (kop: volkomen normaal Achterhoeks woord :))

Sta ergens voor en zet je niet af maar verbind als anderen je niet begrijpen en deel in alle openheid je intenties. 

Niet versluierd maar puur. 

 

Foto: Rianne de Jong