Welke regels schaf jij als eerste af?

‘Zelf doen’ was zo’n beetje de eerste zin die ik kon uitspreken.
OK, ‘mamaaa’ was het eerste echte woord.
Ik riep mijn moeder omdat er een potlood op de grond was gevallen, zodat zij die kon oprapen.
En nee, daar ben ik ook niet trots op.
En ja, mijn moeder legde me ondubbelzinnig uit wat de regel was.
Zelf doen.

‘Niet doen.’ was de regel die volgde.
In een modderplas springen met je nieuwe kleren.
Uit je neus peuteren.
Een gum doorknippen.

Als kind ga je op wereldreis om te ontdekken wat wel en niet mag.
En wat wel en niet kan. Volwassenen schrijven je de regels voor.
Ze laten je zien wat wel en niet gepast is.
En het gekke is, zodra je zelf volwassen bent, doe je dat nog steeds. Je stopt jezelf vol zinnen, overtuigingen, regels, waarden en normen. Soms heb je het niet eens in de gaten.

‘Daar hoor ik geen geld voor te vragen.’
‘Dat hoor ik niet te publiceren.’
‘Als ik dat niet doe, heb ik gefaald.’
‘Ik moet altijd heel professioneel overkomen.’

Ons hoofd zit vol eigen gemaakte regels, wetten en ideeën.
En dat terwijl creativiteit, ondernemerschap en leiderschap juist bloeien bij vrijheid.

Soms zoeken we daarin naar gelijkgestemden.
‘Nee zeggen tegen een opdracht? Dat doe je toch niet.’
‘M’n kinderen alleen thuis laten? O nee, dat zou ik nooit doen.’
‘Alleen op reis zonder je partner, nee, da’s toch gek.’
‘Dat feestje afzeggen? Nee, da’s onfatsoenlijk.’

Pas als je stil staat en je eigen ongeschreven regels onderzoekt, kom je erachter dat je de cipier bent van je eigen leven. Je houdt je verlangens gevangen. Je keuzes achter slot en grendel. Want stel je voor dat deze er zomaar uitvliegen als een doos van Pandora. Ongeremd. Ongecontroleerd. Wat kan er dan allemaal gebeuren?
Ja, wat kan er dan allemaal gebeuren?

Ooit iemand z’n eigen kansen zien verprutsen?
Z’n eigen mogelijkheden zien ondermijnen?
We doen het elke dag.

Het is onze angst om onze eigen regels te overtreden die ons dit belet. Angst om zonder die regels een ander, eigen pad in te slaan.
En ook als we eenmaal zien hoe onzinnig het is om jezelf zo te saboteren, hebben we het gevoel ‘dat we het dan toch niet kunnen maken naar anderen.’
Want wat denken die anderen dan wel niet?

Welke anderen?
Je ouders. Vrienden. Collega’s?
Want stel je voor dat ze anders over je gaan denken.
Dat je hen teleurstelt. Dat ze jou niet meer aardig vinden.
Dat ze je ongelooflijk stom vinden.
Allemaal zelfsabotage en zelfterreur.
Het is niet zozeer angst voor de ander die je nekt. Het is eerder de angst voor jezelf, dat jij niet zou kunnen dealen met eventuele gevolgen. En ondubbelzinnig durft te staan voor je eigen keuzes en verlangens. Angst om de baas te zijn over je eigen leven. Angst om de leider te zijn van je eigen bedrijf.

Ik paste laatst een nieuwe jurk.
Het eerste wat ik automatisch deed: kijken hoe het stond met de rondingen. Want stel je voor dat ‘ze’ zagen dat ik een breed achterwerk had. Of net iets teveel weeg.
En dat ze me zouden zien als een nijlpaard in een rokje.

Een nijlpaard in een rokje.
Pure zelfsabotage. Verpakt in giftige zinnen.
Ik hoorde het mezelf denken, mijn eigen bedachte regels en wetten. ‘Zo’n jurk staat alleen mooi als je dun bent. Die jurk is niet voor jou.’ aldus de wet van Nicole. @#$%

Ik rekende de jurk af en deed hem aan bij de bijeenkomst waar ik moest optreden op een podium. Klaar.

Stel je eens voor dat je morgen opnieuw kon beginnen.
Zonder die eigen regels die jou het leven soms knap lastig maken.
Zonder die gesprekken in je hoofd waarin je jezelf neersabelt.
Of waarbij je al bij voorbaat inbindt omdat je bang bent voor eventuele gevolgen.

Welke regel zou je dan als eerste afschaffen?
Welke stem van jezelf zou je direct de mond snoeren?
Welke zelfgemaakte wet zou je onmiddellijk overtreden?

Schrijf ze vandaag maar ‘ns op.
Welke regels hanteer jij voor jezelf?
Wat moet, hoort en mag niet van jou? In je werk of thuis, voor jezelf.
Van welke zelfbedachte regels heb jij last?
Maak er een mooie, eerlijke lijst van.
Opdracht: overtreed vandaag tenminste één van die regels.
En als het helpt: vervang de oude voor een nieuwe die ruimte geeft.
Plaats gerust je ervaringen en verhalen hieronder.
Dat mag.
Ik ben benieuwd.

Wees een anarchist. Heb lak aan je eigen regels.
Wees een wetsovertreder. Bevrijd jezelf.
Handel uit verlangen. Niet uit angst.
Zelf doen.

Meer lezen over eigen keuzes maken, leiderschap, trouw zijn aan jezelf, leven en werken op je eigen manier? Meld je aan en ontvang voortaan de blogs, podcasts en video’s in je inbox. Met hierin volop inzichten, nadenkvragen en af en toe een linkse directe zodat jij werk maakt van je verlangen en keuzes.

dit veld niet invullen s.v.p.

12 Reacties

  1. Tanja

    Wat een heerlijk blog!

    • Nicole Offenberg

      Dank je wel, Tanja!

  2. Christien

    Wat een prachtige blog Nicole, zo pijnlijk herkenbaar en ook heel uitnodigend om uit het verwachtingspatroon te breken!

    • Nicole Offenberg

      Leuk om te horen, Christien!

  3. Marianne

    Ja, super herkenbaar. Een regel die ik nog niet zo lang geleden heb afgeschaft is ‘het moet en wel nú meteen’. Poeh wat een druk legde ik mezelf én anderen daarmee op. En wat een heerlijk gevoel om er vanaf te zijn!

    • Nicole Offenberg

      Het afschaffen van die regel geeft volgens mij een hoop rust, Marianne.

  4. Nicole

    Ha ha Nicole, volgens mij zit ik vandaag helemaal op lijn met jou. Mijn eigen ‘regel overtreed dag’. Tot half negen in bed blijven liggen. Lekker lui, niet gaan sporten (had ik wel met mezelf afgesproken gisteren…). Niet 1, niet 2, maar 3 koekjes bij 1 kopje thee. En ook al een paar dropjes gesnoept. Regel: 1 koekje o.i.d. per ochtend. En ook nog heerlijk lang met Ipad zitten spelen, boekje uitgelezen en nu pas achter de laptop om te gaan werken.
    Echt genieten deze dag :)!
    Een warme groet,
    Nicole

    • Nicole Offenberg

      Kijk, dat zijn nog eens goeie dagen! Geniet er van!

  5. Cindy Vranken

    Heel herkenbaar Nicole.

    Zo moet ik ook van alles van mezelf: de beste zijn bijvoorbeeld. Dat heeft me beroofd van heel veel levensvreugde.

    Dus die regel heb ik er nu uitgegooid! Voortaan is het: het beste uit mezelf halen. Dat is al een groot verschil.

    En omdat dat ook precies is wat ik op het vlak van sales bij mijn klanten doe sluit dat heel mooi bij elkaar aan.

    • Nicole Offenberg

      Mooi, Cindy!

  6. Yuky

    Hoi Nicole,

    Het begin van je verhaal vind ik heel mooi geschreven, want ik begrijp heel goed waar je over hebt. Ik zie zo vaak ouders aan hun kinderen zeggen: niet doen. Soms schreeuwen ze ‘niet doen’. Ze leggen nooit aan hun kinderen uit waarom mogen ze iets niet doen.

    Bijvoorbeeld een kind staat te dichtbij de oven. Moeder ziet gevaar. En ze schreeuwt niet doen. Of gaat weg. Het kindje wordt bang en ze snapt er niks van en begint te huilen. Als deze moeder even de tijd neemt. En haalt haar kind rustig van de oven af en rustig aan haar kind vertelt dat ze dat niet mag doen, omdat de over heet is en door een beetje hitte van de oven laten voelen, snapt haar kind wat pijn is.

    Het is zo belangrijk om een moment te nemen en reflecteren hoe je je voelt. Hoe je je voelt, spiegelt binnen een minuut terug naar je. Als je onrustig voelt, voelt je kind ook onrustig. Als je bang bent, voelt je kind ook angst. En jezelf vragen is die angst echt? Even adem in adem uit.. Meestal kom je achter dat niet het geval is. Je komt tot rust en dan begin het gevoel van liefde en vanuit dit gevoel krijg je pas ingevingen om iets aan je kind uit te leggen. Handelen vanuit liefde.

    Ik had gewild dat mijn ouders wisten wat ik nu weet, zodat ik hun regels niet hoef over te nemen. Nu laat ik regel voor regel hun regels los.

    Liefs Yuky

  7. Karien Damen

    Zelf weet ik het niet meer, maar volgens mijn moeder was het eerste dat ik kon zeggen: ‘kan ik zelf’.
    Leuke blog met herkenbare zelfkastijding.

Reageer